109
NARODZENIE.
Chociaż napisana bez zmysłu krytyczuego, jest ona źródłem nader ceunem, bo zawiera wyciągi z dawniejszych biografów i z prac uczonych Alexandryjczyków. Zachowały się także krótki »Żywot Platona« przez Olimpiodora, jednego z ostatnich Neoplatończyków z VI. stulecia, * drugi, obejmujący pierwsze sześć rozdziałów tak zwanych »P r ol eg o menó w* (IIpoXeYÓ[j.eva nka”wvo; ®tXoTotpta;). Obie prace, często między sobą dosłownie zgadzające się i tym samym mistycyzmem nacechowane, zostały ogłoszone na nowo w edycyi Diogenesa z Laerty przez Cobeta. Paryż 1862 (Didot); w edycyi dzieł Platona u Didola, Paryż 1882 Tom III; w edycyi dzieł Platona przez Hermanna, Lipsiae 1880 Vol. VI. (Teubner).
Z nowożytnych biografii na chlubną zasługuje wTzmiankę Platonis vita, napisana z entuzyazmem czasów Odrodzenia przez Marsilio Ficino, na czele jego łacińskiego przekładu; z późniejszych Tennemanna Leben des Plato w I. tomie jego System der Platon. Philos. Wspomniemy o nim przy chronologii pism platońskich. Asta Plato’s Leben und Schriften, Leipzig 1816 1 bochera u ber Platon’s Schriften, Miinchen 1820, są dzisiaj bez wartości. K. Fr. Hermanna Gesch. und System der Platon. Philos., Heidelberg 1839, dzieło uczone, ale nie skończone. Do wszystkich tych prac powrócimy nieraz jeszcze w następnych rozdziałach. Karola Steinhart’a Platon’s Leben, Leipzig 1873 ma pretensyę do wielkićj krytyczuości (jest to tom ostatni w Platon’s sdmmtl. Werke iibers. von Hieron. Aliiller), nie może jednak równać się z potężnem dziełem Plato and the other Companions of Sokrates by George Grotę, London 1865 3 vol. (3-cie wyd. 1875). Bardzo pożyteczną pracą jest Chaignet’a la vie et les icrits de Platon, Paris 1871 (Didier). Odnośne rozdziały w historyach greckićj filozofii Brandis’a, Zeller’a, Ueberweg’a i t. d. polegają po większćj części na wymienionych dziełach, zawierają jednak niektóre nowe rezultaty już to samodzieluych badań już to poszczególnych rozpraw o różnych kwestyach biograficznych, któryeh liczba z każdym rokiem wzrasta.
Same pisma Platona, z wyjątkiem trzech drobnych faktów, nie zawierają żadnych wiadomości o jego życiu. Gdyby listy jego były autentyczne, mielibyśmy bogaty materyał do jego stosunków sycylijskich, ale niestety źródło to niepewne Można jednak oględnie z niego czerpać, bo dokumenta są bardzo stare i pochodzą z czasów, kiedy jeszcze żywą była pamięć wielkiego filozofa. Nareszcie u pisarzy greckich i rzymskich z trzech ostatnich wieków przed Chr., znajdują się liczne i wiarogodne szczegóły, nie zużytkowane przez Diogenesa z Laerty.
l) Wiadomość, podana przez Faworyna (Diog. Laert. III. §. 3), że Platon urodził się na Eginie, prawdopodobnie stąd powstała, że ojciec jego posiadał na wyspie majątek ziemski, utracony pod koniec wojny peloponeskićj. Dokładny zawsze Apollodor (Diog. Laert. III. §. 3) wymienia wioskę Kolyttus, należącą do obwodu (Pliyle) Aegeis. Może ta nazwa stała się w czasach późniejszych powodem do owćj legendy.
*) Tak Apollodor u Diog. Laert. III. §. 3. Z tem zgadza się dobrze wiadomość Hermippa, ucznia Platona (Diog. Laert. II. § 106; III. §. 6), że Platon