page0166

- 109 -

Ojciec, lubo skąpy, widząc podrastających. sy-u ów, oddać ich był zmuszony do szkół do Tarnowa. Szkoły podówczas były najgorzej urządzone. Uczono tylko po niemiecku i po łacinie; nic nie tłumaczono na polskie , jeno zadawano tyle a tyle i kazano sig uczyć na pamięć. Młodzież nic zatem korzystać nie-mogła, nieumiejąc po niemiecku. Kazimierz mało miał ochoty do lak niewdzięcznej nauki, za to skłon-niejszyin był do dumania, mianowicie w^r rzeczach religijnych. Z bratem starszym, Andrzejem, który był w wyższych klassach , mieszkał razem u jakiejś starej wdowy, która miała dwóch bardzo rozpustnych synów. Wdowa ta, osobliwie śmieszna osoba, miała prelensyjg pochodzić ze szczepu jakicheś książąt Spi-eimirów; synaczkowie jej także tą pychą sig przejęli i najokropniej prześladowali biednych Brodzińskich, których mieli w podejrzeniu, że nie są szlacheckiego rodu. Po dwóch latach mieszkania u wdowy, ojciec ich uznał potrzebę umieścić ich gdzie indziej; nastręczono mu krawca, który tanio się zgodził; ale był to pijak zawołany; i najczęściej, kiedy wszystko przepił, wynosił na zastaw dane do roboty sukno, a nawet i odzież biednych studentów, nietylko tę, co była w kuferku, ale i tę, co z sńebie na noc zdjęli. Tym sposobem nieraz po k Ika dni nieszli do szkoły, znosząc głód , zimno, przekleństwa nieszczęśliwej krawcowej, i skwierk zgłodniałych dzieci. Kazimierz przymuszony zostawać w zimnej izbie, nieraz po całych