page0127

- 12G -i jadem zabijasz niewinne, istoty , bez żadne :o powodu, li dla przyjemności szkodzenia?

—ltlaczego mię pytasz o to? — odrzekł wąż— lepićj idź spytaj potwarcy, jakiej doznaje przyjemności, gdy jad swój wypuszca i na śmierć rani tych, co mu niezrobili nic złego.

i ■

5 TRZECH PRZYJACIÓŁ.

Na dworze Szacha Perskiego był Wielki Wezyr, który lubiąc pod każdym względem uprzyjemniać sobie życie, miał trzech przyjaciół; z tych każdy osobne miejsce w jego sercu zajmował, i podług tego mniej lub więcej był kochany. I tak: pierwszego kochał więeej niż samego siebie, drugiego jak siebie; a trzeciego mniej niż siebie,

Owoi tak serce Wielkiego Wezyra dz>eliło się między trzech przyjaciół, z których każdy był przedmiotem tkliwych jego uczuć, w miarę skłonności, jaką w nim wzbudzał. Dla pierwszego poświęcał największe uciechy życia; niejedną noc strawił bezsennie, zajmując się jedynie myślami o najukochańszym przyjaciela, dla którego gotów był narazić się na największe niebezpieczeństwa.

Prawie niemni -jszem przywiązaniem kochał drugiego, dając mu ciągle dowody swej przyjaźni, przyjmując z uprzedzającą grzecznością i odgadując nie-ledwie każde życzenie.