page0128

120

RŁor — Riazań

hełmem i koroną jabłko złotej na niem krzyż złoty. Jabłko opasują dwa delft— ny, ogonami do góry zwrócone, z których jeden biały, drugi czerwony.

Rialto Antoni Ob. Błazen.

Riancey (Henryk Leon Camuset de), publicysta i pisarz spółczesny fran-cuzki, urodził się w Paryżu r. 1816, uczył się w kollegijum Henryka IV, w r. 1844 został adwokatem, był spółpracownikiem dzienników i pism katolickich i legitymicznych, r. 1849 wybrany z departamentu Sarthe członkiem zgromadzenia prawodawczego, zasiadał z prawej strony. W czasie zamachu stanu dnia 2 Grudnia, aresztowany i uwięziony w twierdzy Vincennes, wrócił do prac historycznych i hagijograficznych i do naczelnej redakcyi gazety t Union. Henryk de Riantey wydał razem z bratem Karolem następne dzieła: Histoire du monde depuis la creation jusqu^>d nos jours (1838—1841, tomów 4); Histoire resu-mee du moyen-dge (1841); Histoire critique et legislature de Pinstruction publique et de la liberie d'enseignement en France (1844 tomów 2); la Loi et les Jesuiies (1845, 2 wydania); Dwa psałterze (les Deux Psautiers), przekład ze ś. Bonawentury (1852); Zbiór aktów Pijusa IX papieża, porządkiem ułożony i tłomaczony (1852— 1854, tomów 3); Des joies et les esperances presentes de PEglise, etudes historique sur la RepubUque, PEmpire et la Restauration (1856); Madame la duchesse de Parmę et les derniers ecenements (1859). Wydał także liczne pisemka i listy treści politycznej i religijnej.    L. R.

Riazań, miasto gubernijalne gubernii Riazańskiej, leży pod 54° 38' szerokości północnej i 57° 25' długości wschodniej, na prawym wyniosłym brzegu rzeki Trubeża, niedaleko ujścia tejże do Oki, i na obu brzegach rzeki Łybedi do Trubeża wpadającej. Założone pierw otnie pod imieniem Perejasławia-Riazań-skiego sięga początku XIII wieku (r. 1208). W r. 1487 przeniesiona tu stolica księztwa Riazańskiego, będąca dotąd w starem Riazaniu (dziś słoboda na prawym brzegu Oki, wprost miasta Spaska, o 7 mil od miasta gubernijalnego). Nowy Riazań wiele klęsk doznał podczas wojen domowych między książętami udzielnymi prowadzonych, tudzież walki z Tatarami; dwakroc w perzynę był obrócony i znowu w tem samem miejscu odbudowany. Od r. 1517 wraz z całą prowincyją (księztwem) Riazańską wcielony do w. księztwa Moskiewskiego. Przy pierwszym (za Piotra W.) podziale Rossyi na gubernije, Riazań wszedł do składu gubernii Moskiewskiej; w roku zaś 1778 przeznaczony na miasto gu-bernijałne now outworzonej gubernii Riazaiiskiej. Obecnie obwód m. Riazania wynosi l³/₇ mili i 48 sążni, długości ma ²/₇ mili * 377 sążni, szerokości ^s/₇ miii 485 sążni. Powierzchnia jego zajmuje 454 dziesięcin, 200 sążni kwadratowych. Rzeka Łybed’ dzieli miasto na dwie części, moskiewską i astrachańską. Ulic głównych i poprzecznych 81 (z tych 30 przeszło brukowanych); do najokazalszych należą moskiewska, soborna i astrachańska albo wielka; placów 13, ogród publiczny; cerkwi 30,. z tych na wzmiankę zasługuje starożytna katedra ś. Michała, 2 monastery (męzki i żeński), domów 1,125 (z tych 200 przeszło murowanych). Na wzmiankę zasługuje dawny pałac książąt riazańskich (dziś dom biskupi). Liczba mieszkańców wynosi 24,970 głów płci obojga, (w r. 1861). Główne mieszkańców zatrudnienie stanowi handel zbożem i bydłem rogatem z gubernij stepowych przypędzanem. Przemysł rękodzielniany jest mało znaczący; nie ma tu ani fabryk ani znacznych zakładów przemysłowych; działalność rzemieślnicza podobnież bardzo ograniczona. Przystań na rzece Oce leży o y₇ przeszło mili od miasta; lecz na wiosnę w czasie pełnej wody statki zatrzymują się przy brzegach rzeki Trubeża. Z przystani riazańskiej spławia się co rok około milijona zboża różnego rodzaju. Z zakładów