Zygmunt jśugusi. y 191
summy i bogate sprzęty z kraiu wywiezla, które przez intrygi i przedaźe dostojeństw zebrała. Osiadła w Barze miasteczku Apulii, pożyczywszy i'i-lippowi II królowi Hiszpańskiemu 1 Ntapolilań-skiemu 4óoooo. czerw ony cli zloty eh, pod obowiązkiem odbierania z nich prowizyi ija komorze cel-ney w I'«>ggia. Summa ta dziedzicznem prawem |u;i Zy gmunta Augusta i siostry iego spadaiąoa, zna-j.ma iest pod imieniem su mm Neapolilańskich. Zygmunt III. król Polski część tych suiiim, na siebie spadającą po matce, darował rzeczypospolitcy, która w naslępuiących czasach po kilka razy u dworów Madryckiego i Neapolituńskiego o odebranie ouychźe nalegała, lecz zawsze bezskutecznie.
W dalszych czasach gdy sobór powszechny katolicki w Trydencie od r. 1545 pod trzema papieżami, Pawiem 111, Juliuszem 111. i Piusem IV. aż do roku 1563. odbywający się, wziął swóy koniec, nowo przysłany legat czyli nuncyusz Franciszek Kommeudoni, wsparty gorliwością JJosi-usza, o utrzy manie wiary, wy iednał źe król i stany na sey mie w Parczewie ęoku 1564. ustawy tego soboru Trydenckiego bez roztrząsania ich przyjęli: iak to ze swoiey strony uczyniło duchowieństwo na synodzie od Pawła Tarła arcybiskupa Lwowskiego złożonym, bo Jakób Urbański prymas, dawniey iui stolicy Rzymskiey nieprzychylny, a mianowicie po mocnem od Juliusza III. upomnieniu i pogróżkach, wszelkiemi sposobami ich przy ięciu przeszkadzał. Teitdnak ustawy soboru nie tak łatwo podówczas w exekueyą weyść mogły.
Wolne czas nieiaki od postronnych woien było Zygmunta Augusta panowanie, aź Inflanty, przyległa .Litwie i Prusom prowinrya, przyczyną i teatrem woyny przeciw Moskwie się stały. Od owego czasu iak Waltera de. Plettenberg, czyli Pletlenbach mistrza kawalerów Inflanckich, Albert W. mistrz Krzyżacki w Prusiech, od hołdu, który byli powinni Inflanccy mistrzowie Pruskie-