page0216

2 10 PITA GO RE.) CZYCY,

dzy Bogiem a ludźmi, wyposażonym wszelką łaską nadprzyrodzoną; był kapłanem' i prorokiem Tetrady.

Nie mogę dalćj zapuszczać się w rozbiór tych spekulacyj, które rozwijały się widocznie pod wpływem chrześciaństwa. Wymownym tego dowodem komentarz Hieroklesa do »złotych wierszy*. Będzie o nim mowa przy szkole neopitagorejskićj. Dodam tylko, że obok czwórki wielkie miała znaczenie siódemka. Nazywała się liczbą bez matki poczętą, liczbą dziewiczą i t. d. Będąc sumą z świętćj czwórki i z potężnćj trójki (3 = płaszczyzna, koło, forma, domysł, sprawiedliwość, małżeństwo, Minerwa), wywiera ona wpływ przeważny na rozwój żywych organizmów. Z upływem 7. miesiąca ciało człowieka już gotowe w łonie matki, a całe życie jego rozpada się na epoki 7-letnie. Aż do 7 lat jest on dzieckiem (zafttoy), potem chłopcem (rcatę) aż do 14 lat; w trzecićj epoce (14—21 lat) jest młodzieńcem (|j.eipaxiov); w czwartćj (od 21—28 lat) młodym mężczyzną; w piątćj (aż do 35 roku) mężem (avrjp). Potem zaczyna się upadek sił, który podobnież w 7-letnich okresach przebiega wszystkie stopnie swoje aż do śmierci ^x). A nawet słońce, wszystko ożywiające na ziemi a ciepłem swojem pełniące w świecie to same zadanie co dusza w ciele, ono także ciągnie potęgę swoje z liczby 7, bo zajmuje siódme miejsce w porządku kosmicznym, po sferze gwiazd stałych i po pięciu planetach ²). Pomijam dalsze spekulacye nad rolą siódemki w lunacyach księżyca, w chorobach i t. d. Wszystko to fantastyczne, a po większćj części niesmaczne.

Z krótkiego zarysu metafizyki pitagorejskićj to widoczne, że jedno pojęcie ponad innemi góruje, harmonia i równowaga. Harmonia jest duszą i sprężyną tych nieraz dowolnych kombinacyj. Panuje ona zarówno w budowie świata, jak w układzie organizmów ziemskich, a nawet w krainie duchów. Ogień gorejący w środku świata, jest źródłem życia i ruchu; on promieniami swojemi aż do kończyn przestworza niebieskiego rozsyła światło i ciepło. Tam

') Por Schol. in Arist. (w IV. tomie wyd. berlińskiego) p. 540—541 Także Theol. arithm. (przypisywaną Nikomachowi) p. 28—42.

²) Zob. Pseudo-Orig. Refut, haer. VI. c. 28 (ed. Cruice). Słońce tam nazwane Arjfiioiijjycę Twv ytvnfiivo)v ndvtoiv a nawet o fiiyaę yto/itzfjtję xai ktdre sposoby mówienia, od Pitagorejczyków przeszły do Gnostykdw, a od tych znowu do massoneryi.

http.//rcin. org.pl