264 ELEACI.
wzdłuż linii A, ale w przeciwnych kierunkach 1 że za minutę początek linii B stanie obok początku linii A. Wtedy linia B przebyła przez minutę jeden metr, bo pierwsza jćj połowa, która na początku ruchu leżała obok drugiej połowy linii A, zrównała się z pierwszą połową tejże, czyli zrobiła \ metru; druga jćj połowa także zrobiła \ metru drogi, bo zrównała się z drugą połową linii A. Przypatrzmy się teraz linii L, W pierwszćj chwili ruchu początek jćj leżał obok początku linii A, oddalony zaś od początku linii B o j metru Za minutę początek jćj będzie pod środkiem linii A, ale także pod środkiem linii B, poruszającej się w kierunku przeciwnym. Przebyła zatem w tćj samej minucie tylko pół metru drogi, linia zaś B przebyła cały metr, chociaż szybkość jćj taka sama. Arystoteles widzi błąd argumentacyi w tern, że z dwóch dróg przebywanych przez linie B i C, mierzy się droga B na linii A, która jest nieruchomą, a droga 6 na linii B, która jest w ruchu. Jednakże tekst Arystotelesa jest prawdopodobnie zepsuty, a zdania eksegetów bardzo są podzielone. Muszę poprzestać na domyśle, że kontradykcyą ruchu upatrywał Zenon w jego naturze względnej, bo ten sam przedmiot może wydawać się nieruchomym lub poruszanym, według tego, czy porównamy go z punktem w przestrzeni nieruchomym lub ruchomym 1).
') Odpowiedź. Arystotelesa (Phys, VI. c. 9.) jasną jest w głównym punkcie a bardzo ciemną w szczegółach, jak pokazują usiłowania komentatorów. Już. starożytni nie rozumieli tego miejsca, a nowsi uczeni sa najczęściej w tern san.em położeniu. Najczęściej przyjmuje się tłumaczenie Prantla i Zellera, a jest według nich pierwotna pozycya trzech szeregów brył (nj/o/) lub punktów, o których mówi Arystoteles , taka:
Aj A2 As A4 b4 b, Bs Bj
Pierwszy szereg jest nieruchomy, drugi porusza sie ku A(, trzeci zaś ku A,. Gdy drugi ) trzeci zrównały się z pierwszym:
A |
A2 |
A, |
A, |
b4 |
Bs |
Bj |
Br |
C, |
C2 |
cs |
podobno i C, stanęły w tym samym czasie pod A,, co B, i Cj pod A4. Sądzi Ze ller, że wtedy stało się zadość przypuszczeniu Arystotelesa, bo Bj posunęło się wzdłuż wszystkich C, a w tym samym czasie C, minęło wszystkie B, z czego wynika, że Cj w tym samym czasie przebyło przestrzeń zajmowaną przez szereg A, w któ-