WROŃSKIEGO ŻYCIE I PRACE.
347
„bezwzględna" Wrońskiego przedstawia w swej treści, a zwłaszcza w „prawie tworzenia rzeczywistości", w trzech najwyższych zasadach Z, Xt Y należących do doktryny „ezoterycznej14 (patrzCzęść T, str. 102) i t p., materyał bardzo podatny do „refleksyj mistycznych", mimo to nie sadzimy, by Wroński mógł być uw ażany za ojca tego kierunku, którego przedstawicielem jest Fapus. Już sama interpreta-eya prawa tworzenia, przez tego ostatniego podana, dowodzi tego najwyraźniej.
131. Dickstein S. O zasadach leoryi liczb Hoene Wrońskiego. Rozprawy Ak. Um. t. XXIV, str. 1—
Streszczenie tej rozprawy podane po francusku w »Bulletin de 1’Acadómie des Sciences* de Cracovie, Fevrier 1892.
132. Folie F. Des prćjugćs en astronomie. Discours prononce dans la stance publique de la Classe des Sciences de l’Acadómie royale de Belgiąue le 16 decembre 1892. Bruxelles, 1892. 16-o (Extrait des Bulletins de TAcadenne Royale, XXIV, Nr. 12, 1872. 10 629—669).
Na str. 635 czytamy słowa: »Aussi telle ćtait l’autorite de Laplace que c’eut etć un sacrilege que de vouloir perfectionner ses thćories meme dans le dćtail, et que Wroński, malgre son gćnie. mourut a la peine, sans pouvoir par-venir k faire adinettre m5me ca qu’il y await de plus heureux dans sa methode. Les progres recents de 1’analyse mathematique ont modifie un peu les idóes rćpandues sur 1’intangibilite de Foeuyre de Laplace, et Gyldćn, 1’eminent recteur de l’Observatoire de Stockholm. plus heureux que Wroński, a en la bonne fortunę de voir sps thćories uniwersellement admises par le monde savant«
of indeterminate form. |
The Messenger |
of Mathematics. |
Nr. 4 1892, p. 57 sq. | ||
Autor zajmuje sio wyznacznikiem : | ||
, 1 |
W’ | |
’ J\h) |
’ fM ' ‘ ‘ |
f(h) |
tn |
• ’ 7 <r 1 | |
’ /(O |
’ 7(0 * * • |
jM |
który oznacza przez | ||
1 1 |
c* | |
'?(*l)’ ‘ ' ' |
m |
i dowodzi, że
n(n—1)
l\l /" <p" <p1
D° fy D° /<p2 . . . D°<pn — n
i