page0558

550

Skotnicki — Skotniki

w Wrocławiu. Ogłosił je drukiem w naszych latach z pierwszej kopii Romuald Hubę w dziele: Antiquissimae Constitutiones synodales (Petersburg 1856), z drugiej A. Z. Helcel, w swo.ch, Starodawnych prawa polskiego pomnikach (Kraków, 1856).    F. .i/. S.

Skotnicki (Marcelli), powieściopisarz, ur. się w r. 1815. Początkowe wykształcenie naukowe pobierał w szkołach wąchockich, a wyższe nauki w uniwersytecie jagiellońskim i berlińskim na wydziale prawnym. Po powrocie osiadł w Warszawie, i przez lat dziewięć, obok zatrudnień prawnika, zajmował się literaturą, w ostatnich zaś czasach czynnościami prawnememi w' ad-ministracyi ordynacyi Zamojskiej. Umarł w Zwierzyńcu, w powiecie Zamojskim, dnia 5 Października 1850 r. Byłto pisarz z zacnemi dążnościami, wielbiciel szlachetności i prawdy. Wylewając atoli myśli swe i uczucia w' obrazowej formie powieści, które sobie obrał i dużo ich napisał, nie zawsze trafnie udało mu się ułożyć je w całości. Niektóre jednak nie były bez talentu skreślone, jak np. Chłopiec ze Skalbmierza, w której opowiada życie znanego w Warszawie kupca Spiskiego; Adjutant naczelnego wodza, Samoluby i t. d. W ostatnich latach poświęcił pióro na użytek młodocianego wieku, i w tym celu napisał: Iskrę wiedzy, 1850 i Młodą pszczółkę, w których na chwilę nie spuścił uwagi, jak kierować dążnością właściwą takim pismom. Dzieła przez niego wydane są. 1) Nickleby czyli panorama ruchoma społeczeństwa, z angielskiego, (Warszawa, 1837, w 4-ce, 4 tomy). 2) Tygodnik sztuk pięknych, pismo czasowe (tamże, 1840).    3) Prace literackie, (tom pierwszy; tamże, 1840).

Ohtawiusz, romans Teodora de Colombey, z francuzkiego, (tamże, 1841,

2    tomy; w 8-ce). 5) Kupiec z krakowskiego przedmieścia, (tamże, 1844, 21.;

w 12-ce).    6) Karciarze, (tamże, 1845, w 8-ce, 4 tomy). 7) Chłopiec z pod

Skalbmierza, (tamże, 1815, w 12-ce). 8) Adjutant naczelnego wodza, (tamże, 1848, w 8-ce).    9) Nauka pisania listów dla młodzieży, (tamże, 1847,

3    tomy). 10) Samoluby, (tamże, 1845, w 8-ce, 5 tomów). 11) Kościół

Panny Maryi w Paryżu przez Wiktora Hugo, przekład z francuzkiego (tamże, 1846, 4 tomy). ±2} Syn szatana, przez Fevala z francuzkiego, (tamże, 1848, 2 tomy). 13) Drugi sąd Salomona, (tamże, 1848). 14) Młoda pszczółka, (tamże, 1847).    15) Dwie powieści, (1848, 2 tomy). 16) Trzy

powieści., (1848). 17) ^Dan Hilary, (1847, 3 t.j. 18) Zenon, (tamże, 1848, 2 tomy,. 19) Bratowa, (1850, 7 tomów). 20) Nauka życia czyli zasady cnót i moralności, (1849). 21) Pamiętniki wędi'ownego lekarza. F. M. S.

Skotnickie, jezioro w królestwie Polskiem, gubernii Radomskiej, powiecie Sandomirskim, we wsi i gminie Skotniki położone, ma rozległości morgów 8.

Skotnik, wygon wiejski na pasze dla bydła, czyto wiodący do lasu czy na łąki i pastwiska polne.

Skotniki wieś prywatna, w gubernii Radomskiej, w powiecie Sandomirskim, nad rzeką Wisłą, od Sandomierza mil 1% odległa. Gniazdo rodziny Skotnickich, herbu Bogorya, z których Jarosław zostawszy arcybiskupem gnieźnieńskim, założył tn w roku 1370 murowany kościół. Niewielka ta budowla, ale mało w swoim planie zmieniona, w dobrym dochowała się stanie. Wystawiona jest z cegły na nizkim fundamencie z ciosowego kamienia. Szczyt jej nie był dokończonym, przez co dach od strony ściany szczytow^rej złamanym być musiał. Ozęse kapłańska jak zwykle niższa od nawy, zakończona jest trzema ścianami, na których połączeniu zewnątrz, murowane znajdują się podpory. Podobnemiż podporami wzmocnione są węgły i ściany nawy. Wejście jest tylko boczne, a do niego prowadzi później przymurowana kruchta. Brak wejścia w zupełnie