page0857

849

Salomoi.

wyjeżdżał z Jeruzalem, teraz był zabity. Najwyższy kapłan Abiathar, także przychylny sprawie Adcnijasza, usunięty i wygnany da Auathoth; oszczędzono mu życia, ponieważ nosił arkę przymierza i podzielał prace Dawida. Niedługo po wstąp.eniu na tron, Salomon po.ął za żonę córkę faraona Egiptu. Ofiarował potórn tys^c ofiar na całopalenie w Gabaon, na ołtarzu Mojżesza. Tu ukazał mu się Jehowa we sine, mówiąc: Proś czego chcesz, źec dam Salon/on dziękował najprzód Panu za łaski które już otrzymał i prosił, aby Bóg dał n.u serce rozumne, aby mógł lud sądzie i rozeznać między złem a dobrem Podobała się ta mowa Panu i rzekł: żc nie żądałeś sobie dni wiela, ani bogactw, albo dusz nieprzyjaciół swoich; aleś prosił o mądrość sobie dla rozeznania sądu: otożem ci uczynił według mowy twojej i dałem Ci serce mądre i rozumne, tak ii żaden przed tobą nie był podobny tobie, ani po tobie pow stanie. Lecz i to czegoś nie żądał, dałem tobie, to jest bogactwa i sławę, że żaden z królów nie był podobny tonie wszystkich przeszbych czasów. A będziesz li chodził drogami moimi i strzegł przykazań i ustaw moich, jako twój ojciec chodził, przedłużę dni twoje (III, Król. 3, 5). Wkrótce Salomon okazał mądrość swą i bystrość umysłu jako sędzia. Dwie niewiasty stanęły przed nim i spierały się o dziecię, które każda uznawała za swoje. Król kazał przeciąć dziecię żywe na dwie części i Vłać połowę jednej, a połowę drugiej. Jedna z niewiast zgodziła się na wyrok, ale druga wyrzekła sic dziecięcia, byieby go me zabijano. Salomon przysądził dziecię tej ostatniej, jako prawdziwej matce. Wieść o tym sądzie rozeszła się wszędzie i wzmocniła stawę i powagę królewską. Salomon ugruntowawszy s_tę na tronie, panował w pokoju L szczęśliwie. Lud Judy był wtedy liczny jak piasek morski, w mnóstwie jedząc i pijąc, a weseląc się; i mieszkał bez wszelkiej bojaźni, każdy pod winną latoroślą swc,ą i pod drzewem figo-wem. Panowanie Salomona rozciągało się od granic Egiptu do Eufratu; ludy sąsiadujące z Palestyną, jedne mu hołdowały, drugie były jego sprzymierzeńcami; prowadził on zyskowny handel z Ophirem; jego flotty, prowadzone przez marynarzy Tym, wychodziły z portów idumejskich Elath i Az.ongaber. Okręty, przez trzy lata nieobecne,, przywoziły mnogość złota, srebra, kości słoniowej, drzewa sandałowego, kosztownych kamieni i rzadkich zwierząt. Zostawał on także w stosunkach handlowych z Egiptem i brał ztąd konie i wozy wojenne Kupcy zagraniczni idący przez państwo Izraela, płacili ogromne cło. Salomon był bardzo bogaty. Dochody jego coroczne, oprócz tego co mu składali intendenci, knuowie hołdujący i kupcy, wynosiły 6661 talentów złota, (46,620.000 franków). Przy tak wysokich dochodach mógł utrzymywać w'spauinły dwór i dokonywać nader kosztowne budowle, tak w Jer-izalem, jak w innych miejscach. Dwunastu intendentów było przełożonych nad całym Izraelem i opatrywało co miesiąc potrzeby króla i dworu. Codziennie wydawano na stół trzydzieści korcy najczystszej mąki i sześćdziesiąt korcy zwyczajnej, dziesięć tłustych wołów, a dwadzieścia pastewnych, sto baranów, oprócz jeleni, sarn, bawołów i ptastwa karmnego. Wszystkie naczynia z których pijał Salomon i wszystkie sprzęty były zrote, bo za jego panowania srebra nie miano w cenie. Z pouiiędzy budowli dokonanych przez Salomona, najsławniejszym był kościół (ob. Świątynia Salomona), zwany pospolicie kościołem albo świątynią Salomona, tudzież pałac, ukończony po trzynastu latach; składały go rużne części, jako to- dom lasu Libanu, galeryja kolumn, sala tronowa, stolica sądowa, dom królewski i córki Faraona. Dom lasu hbanowego, tak się nazywał, poniaważ był podobny do lasu kolumn albo słupów cedrowych 7 Libanu, miał 100 łokci długości, 50 szerokości i 30 wysokości, były cztery chodniki między słupam.

ENCYKLOPEDY.TA TOM XXII.