scandjvutmp14a01

304    Zajęcia.

12. Pielęgnowanie roślin i zwierząt.

Pielęgnowanie roślin.

Jednem z najmilszych a właściwych dzieciom zajęć w lecie jest kopanie ziemi, urządzanie klombików, zbieranie kwiatów i sadzenie ich w improwizowanym ogródku.

Zamiłowanie to objawia się bardzo wcześnie, a nie opuszcza nas i w wieku późniejszym. Dlaczegóżby wychowawca nie miał skorzystać z owego popędu, zwłaszcza, że wpływa on dodatnio tak na rozwój ciała, jak i umysłu ?

Dziecko, które zajmowało się hodowlą kwiatów, nie będzie przez swawolę ścinać główki roślince; przeciwnie, polubi ją: każdy kwiatek wzbudzi w niem zainteresowanie, bo już ma ono wyrobione poczucie w tym kierunku. Każda roślinka dla niego będzie żyć, każda będzie miała swoją barwę, swój kształt odmienny, swoje środki obrony, swoją glebę. Wychowaniec, nieobznajomiony z hodowlą roślin, spogląda na to wszystko obojętnem okiem.

Tamując tedy ów popęd w dziecku, pozbawiamy je całego szeregu uciech oraz korzyści, jakie z tego źródła mogą dlań wypłynąć.

Dzieci bardzo małe, do lat pięciu, nie potrafią jeszcze zrozumieć stosunku, jaki zachodzi pomiędzy nasieniem a kwiatem; byłoby więc zbyteczne dawać im nasiona albo flance i uczyć hodowli roślin. Mogą one być co najwyżej podrzędnymi pomocnikami wychowawczyni. Pozwoli im ona małą konewką z sitkiem podlać kwiatki, powyrywać trawę i chwasty.

Dzieci, powyżej lat pięciu, mogą być już znacznie sa-modzielniejsze. Wychowawczyni wyznaczy każdemu z nich po małej grządce, zawczasu skopanej, gdzieby samo zasadzało roślinki, bądźto kwiaty, bądź warzywa.