scandjvutmpe001

217

długości, kiedy tymczasem głowa człowieka wynosi tylko dsmą część jego wysokości. Zresztą tylny otwór głowy dalej jest cofnięty niż u człowieka, skąd wynika, ze głowa orangutanów nie ma tak pewnej równowagi na karku jak u człowieka, nie może spojrzćć na swe stopy bez schylenia się. Jamy oczne orangutanów głębsze są jak u ludzi; dla tego tez ich okrągłe, zbliżone do siebie oczy głębiej są osadzone, jak się zdaje, żeby lepićj zakryte przed blaskiem słonecznym doskonalej widzićć mogły; kość nosowa jest płaska, jakby przygnieciona. W ogólności u tych małp braknie wielu muszkułów twarzowych, gdyż ledwo widzićć można ślady muszkułu tylno-czołowego, muszkułów nozdrza rozszerzających lub podnoszących górną wargę; dla tego małpy te mniej okazują usposobienia do podrzeźniania niż inne rodzaje; muszkuły do poruszania uszami są nieczynne, a nawet jakby ich nie było.

W kolumnie grzbietowej orangutanów okazują się także niejakie różnice od ludzi; ich pacierze szyjow e są bardzo krótkie, podobnie jak u małp, i od przodu płaskie; nie ma wcale ostrćj przysadki na pierwszym pacierzu szyjowym, a przysadki na innych pacierzach nie są, jak u człowieka, widełkowate; dla tego u orangutanów nie ma muszkułów między pacierzowemi kościami szyi. Liczą u nich dwanaście kości pacierzowych, grzbietowych (żoko ma ich trzynaście, gibbon czternaście) a cztery lędźwiowych, kiedy tymczasem gibbon ma ich tylko trzy a żoko pięć, podobnie jak człowiek. Człowiek tyle ma pacierzy kuprowych co i orangutan, żoko ma jeszcze nadto jeden mały. Orangutan ma po trzynaście żeber po obydwóch bokach, człowiek zaś ma ich tylko po dwanaście: liczy się ich siedm prawdziwych a pięć fałszywych.

Kość czołowa niższa jest u orangutana niż u człowieka, a jego łuki brwiowe zdają się być wyżej podniesione; przysadki brodawko-wate i skroniowe są prawie żadne; siodełko siódmej kości kliniastćj czaszkow ej takie jest jak u człow ieka, równie jak skrzydełkowate przysadki tejże kości: dla tego jama ich czaszki jest obszerna.

Piersi orangutanów szersze są niż u innych małp, a mostek płaski jak u człowieka; podobnież szerokie barki, rozsunięte obojczykami do naszych podobnemi, ale kość łopatkowa okazuje się już przedłużona jak u zwierząt czworonożnych.

Virej, Hisl. Nat. T. II.

28