92
Był Siarczyński zdawna członkiem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk; w roku 1828 Towarzystwo naukowe krakowskie przyjęło go podobnież za swego członka honorowego.
Tak godnego kapłana, tak gorliwego obywatela, tak uczonego i pracowitego męża, pragnęły Stany Galicyjskie widzieć w gronie swych reprezentantów. Ledwie mu nadana od cesarza austryackiego kanonia honorowa Przemyska, wstęp do zgromadzenia Stanów ułatwiła, zaraz na pierwszym sejmie, padł nań prawie jednomyślnie wybór, na deputata stanu duchownego.
Ten dowód publicznego szacunku głęboko uczuł Siarczyński: „Jeślim dotąd nie próżnował (pisał do swego przyjaciela), tern więcej odtąd winie-nem i chcę pracować, aby położonego we mnie zaufania nie zawieść.”
Wśród tych nadziei, które kraj i nauki ojczyste pokładały w Siarczyń-skim, w dniu 7 listopada 1829 roku pracującego przy pulpicie nagle śmierć dotknęła (').
Żal szczery a powszechny, był dowodem jak wiele w nim kraj i literatura straciły- Najważniejsze zasługi jako literat położył Siarczyński na polu historycznym, a głównie dziejów krajowych. W dwudziestym drugim roku życia wydawszy pierwsze dzieło, przez lat 49 pióra nie wypuścił z pracowitej ręki. Pomijając drobniejsze jego pisma, wspomnieć należy ważniejsze.
„Krótka fizyczna i historyczna wiadomość o soli. W drukarni nadwornej J. K. M. 1788, w 8-ce, str. 59. Z polecenia Stanisława Augusta napisana. Król obdarzył za tę pracę Siarczyńskiego medalem złotym z napisem: merentibus (B). Z polecenia tegoż króla, i jego kosztem z oryginałów do-^ starczonych sobie z archiwum królewskiego wydał:
„Traktaty konwencyjne handlowe i graniczne, wszelkie publiczne umowy między Polską i obcemi państwami od roku 17G4—1791.” Warszawa, w drukarni J. K. M. 1794: dwa tomy 8-vo.
„Geografia czyli opisanie naturalne historyczne i polityczne krajów i narodów we czterech częściach świata zawierających się, z dołączeniem geografii astronomicznej przez księdza Franciszka Siarczyńskiego. W Warszawie u Pijarów 1790—1794 8-vo trzy tomy. Dalsze trzy tomy dla zmian politycznych nie wyszły. Żałowano nnjwięcćj tomu IV, który miał zawierać obszerne i dokładne opisanie Polski, we względzie historycznym, fizycznym i politycznym.
„Wiadomość historyczna i statystyczna O mieście Jarosławiu położonym, w królestwie Galicyi, w obwodzie przemyskim niegdyś w województwie Ruskiem, ziemi przemyskiej. Lwów 1826 roku 8-vo.
Napisał Siarczyński najważniejszą z prac wszystkich we czterech tomach: „Obraz panowania Zygmunta III,’’ obejmujący obyczaje, oświatę, religię, życie domowe, i dzieje narodu.
Opis osob znakomitych z owego czasu w dwóch tomach, miał‘być'tylko dodatkiem do tego dzieła, i ten przedewszystkiem wydał p. n.:
(') Czasopism naukowy, tum 8, 1830 roku.