Gdybym nie dzielił tryumfów powrotu.
Kie płacz jie ranie, zazdrośćcie raczćj szczęścia ;
Bo co nn lirze mojćj wam nuciłem.
To dzisiaj swobodnym mieczem wywalczyłem.
o najznakomitszych zjawisk poetycznych, z nowszych czasów w Niemczech należy nieznprzeczenie Teodor Kerner. Niedługo dźwięczały struny jego liry, gdyż na oręi ją zamienił; ale mu niczóm niezatarte, powszechne i najwyższe zjednały współczucie i uwielbienie. Ów zapał niezrównany do wszystkiego co jest pięknem i wielkiem, ta wrząca miłość ojczyzny i gorąca 'żądza wybawienia jój zpod jarzma Francuzów, silny w każdćm czującćm sercu odgłos znalazły.
Wjzędzie, nietylko na ziemi swojej, lecz i w Anglii, Francyi, Szwecyi, szeroko głoszono sławę młodego wieszcza; wszakżeż i nam . imię jego nie jest obcćm, a silniej jeszcze oddźwięczyłoby się w sercach naszych, gdybyśmy go bliżćj znali. Niestety, małą tylko cząstkę pieśni Kernera mamy dotąd w polskim przekładzie; a ileżto tam czucia, ile myśli ognistych, i mówiących do duszy!
Utwory Kernera cechuje wdzięk zupełnie jemu tylko właściwy, bo w nich umiał męzką siłę, z niezwykłą słodyczą połączyć, tkliwość i to ciepło kochającego serca, któro ogół umiłowało; najkorniejsze uczczenie świętości wieje ożywczo, w pieniach jego, bo on w religii najwyższą uważał pocieszycielkę. Cześć religijna odbrzmiówa we wszystkich utworach jego, a mianowicie też w Geistliche Sonnette.
Toodor Kerner urodził się w Dreźnie r. 1791, z ojca, który w wysokim stopniu szacunek współobywateli posiadał, który się zawsze jako mąż pragnący powszechnego dobra odznaczał; i z matki, będącćj ozdobą płci swojej, wykształconej, wyższych pojęć i uczuć.