166 UROGRAFIA FIZYCZNA ZIEM POLSKICH
166 UROGRAFIA FIZYCZNA ZIEM POLSKICH
Tab. V Przebieg średni wartości Q natężenia promieniowania słonecznego w Warszawie.
Miesiące |
Średnie miesięczne natężenia Q (gr. cal./cni”, inni.) |
Odpowiadająca wysokość średnia słońca h° |
Q sprowadzone do h — 30c i na śr.odl, ziemi |
Średnie wilgotności bezwzględnej (mm) |
Max. Q (nie redukowane) gr.cal./cm2, min. |
I |
0 83* |
17° |
1 01 |
3.0 |
0.94* |
ii |
1.08 |
25° |
1 13 |
2.7* |
1.24 |
iii |
1.14 |
36° |
1.06 |
3.8 |
1.32 |
IV |
tą |
47° |
1.05 |
5.4 |
1.32 |
V |
1.16 |
56° |
1.00 |
7.0 |
1.35 |
VI |
1,12 |
61° |
0.94 |
91 |
1.29 |
VII |
1.17 |
59° |
101 |
, 97 |
133 |
VIII |
1.12 |
51° |
0 98 |
10.3 |
1.27 |
IX |
1.16 |
41° |
1.06 |
8.0 |
1.37 |
X |
1.04 |
29° |
1.04 |
6.8 |
1.24 |
XI |
0.89 |
20" |
1.02 |
3.6 |
1.05 |
XII |
0.86 |
15° |
1.09 |
4.2 |
0,98 |
Rok |
— |
— |
1.02 |
71 |
1.37 (IX) |
drugorzędne na wrzesień i lipiec. Minimum główne obserwuje się przeciętnie w styczniu.
W poszczególnych latach okresu 1901—1905 wahania w wartościach Q są dosyć znaczne; tak np. średnie roczne natężenia promieniowania słonecznego (sprowadzone do wysokości słońca 30° i na odległość średnią ziemi) wynosiły:
w r. 1901 1.05 cal. gr./cm2, rnin.
dla powierzchni wystawionej prostopadle względem promieni słonecznych.
Wyróżnia się tu szczególnie r. 1903, który, jak to zaznaczyliśmy wyżej, miał pod względem radiacyjnym charakter wyjątkowo »anormalny«.
O wartościach miesięcznych natężenia promieniowania słonecznego w Warszawie, w okresie 1901—1905. sądzić można łatwo z dołączonego wykresu. (Fig. 1).