L. KRZYWICKI: CII AR AKTKRY8TYKA FIZYCZNA LUDNOŚCI ZIKM POLSKICH 515
Powiat |
1874-1889 |
1890—1898 | ||||
Dobór |
W. S. |
P. T. |
Dobór |
W. S. |
. P. T. | |
Ostrowski . . |
441 |
1626 » |
1645 » |
517 |
1620 » |
1641 » |
Kolneński . . |
556 |
1624 » |
1642 » |
690 |
1619 » |
1641 » |
Łomżyński . |
62 7 |
1620 » |
1634 » |
74-5 |
1615 » |
1634 » |
Mazowiecki . |
37-6 |
1619 » |
1638 » |
718 |
1619 » |
1641 > |
Dzielnica wschodnia Mazowsza starego obok Kieleckiego jest najpoważniejszem ogniskiem niskorosłości w Królestwie Polskiem. Nieco zaważyła na tej sprawie obecność Żydów, którzy tutaj są najliczniejsi: w Ostrołęckiem i Kolneńskiem wśród popisowych w 1890— 98 wynosili około 15#/0, w innych zaś powiatach 19—25%. Ale ten odsetek Żydów mógł obniżyć wzrost średni ledwie o jakieś 2—3 mm., nie więcej.
§ 17. Gubernia suwalska przedstawia pod względem etnicznym obraz bardzo urozmaicony. Rdzeń ludności stanowią Litwini: około 78°/0—80% w pow. Władysławów skim, maryampolskim i kalwaryjskim, 69'60/0 w wołkowyskim, 594% w sejneńskim i 79% w augustowskim. Polacy wśród popisowych 1. 1890-1898 tworzyli w pierwszych czterech powiatach co najwyżej 3%, w sejneńskim 19 1%, w augustowskim i suwalskim 62% — 65%; Niemcy w władysławowskim 9-8%, wołkowryskim 17-7%, maryampolskim i suwalskim około 6%—7%; Żydzi 9%—16%; wr augustowskim statystyka wojskowa notuje 201 °/, Rusinów (i Rosyan). I liczby, cechujące wzrost, przedstawiają wdelką rozmaitość, po części może dlatego, że stopa doboru jest niską i tak samo różnorodną. W związku z Suwalszczyzną rozpatrujemy pow. szczuczyński, mający aż 24-7% Żydów wśród popisowych: (p.str.516).
W tablicy tej uderza po pierwsze wdelka chwiejność w wielkości średniej wzrostu z różnych okresów czasu dla tego samego powiatu, powtóre zaś, znaczne różnice pomiędzy powiatami ościennymi. Niepodobna chwiejność ową i różnice kłaść jedynie na karb niedokładności w statystyce urzędowej. Przy opracowywaniu materyałów, dotyczących wzrostu, zdarzało się nam niejednokrotnie mieć do czynienia z tym faktem, że powiaty, leżące pomiędzy dzielnicą wysokiego a niskiego wzrostu przedstawiały wr różnych latach znaczne odchylenia (np. w Lubelskiem i Siedleckiem). Może i tutaj to się powtarza. Zdaje się, iż terytoryum rozpatrywane rozpada się na strefy wyższego i niższego wzrostu, idące poniekąd od zachodu ku wrschodowTi, a to
33*