scandjvutmp5e01

85

Pogadanki moralne, obyczajowe i historyczne.

powiesz ? A w jakim kraju ? O tern każdy pamiętać powinien, że mieszka w Polsce, że jest Polakiem, bo, gdyby ktoś zapytał, a wy nie potrafilibyście odpowiedzieć — powiedzia-noby: to chyba nie polskie dziecko, bo nie umie swego kraju nazwać.

Opowiem wam o jednym dzielnym bohaterze, który nad życie ukochał Polskę — to był Tadeusz Kościuszko. Może kiedy widziałyście jego portret? (W braku obrazu możemy dzieciom pokazać pocztówki).

Tadeusz Kościuszko był to człowiek i mądry i bardzo dobry, a przedewszystkiem ukochał swój naród i swój kraj, Polskę, i zawsze bronił, ile razy jej się krzywda działa.

Kiedyś, kiedyś na wiosnę w miesiącu kwietniu, tylko przed wielu laty napadli wrogowie na Polskę.

Wtedy Kościuszko zebrał ludzi pod Racławicami i powiada: „Bracia, nieprzyjaciel chce nam ziemię zabrać, czy nie pójdziemy bronić kraju naszego?" A wszyscy zawołali: „Idziemy, idziemy! Ale ty zostaniesz naszym wodzem". Na głos, wzywający naród do ratowania ojczyzny, ze wszystkich stron zaczęli przybywać wieśniacy w swoich białych sukmanach.

— 1 my chcemy walczyć pod twemi rozkazami, Naczelniku ! — wołali.

Chętnie przyjął Kościuszko tych obrońców ojczyzny i dał im chorągiew, na której złocił się snop zboża, a koło niego napis:    „Żywią i walczą". Dzielnie walczyło wojsko pod wo

dzą Naczelnika Kościuszki; ale najdzielniej wieśniacy z pod Krakowa — i zwyciężyli.

Po tej walce pod Racławicami Tadeusz Kościuszko zrzucił z siebie mundur generalski i przywdział krakowską sukmanę i zawsze już ją nosił, jako swój mundur, na pamiątkę tego, że Krakusi w swoich białych sukmanach obronili ojczyznę.    «

Wiadomość o zwycięstwie pod Racławicami rozeszła się po całym kraju. Na tę radosną nowinę uderzono we wszystkie dzwony kościelne, odprawiano nabożeństwa, dziękując Panu Bogu za zwycięstwo.

Imię Tadeusza Kościuszki stało się sławne, a dziś małe dziecko wie, kto był Tadeusz Kościuszko, wie, że był naj-