0110

Pociągi pełne zwłok: miłość, śmierć i histeria 91

„dotkliwe bóle w okolicach jamy brzusznej”, a na jej karcie zdrowia lekarz napisał: „Konieczne są dalsze badania”. Nie były to tylko skutki napięcia psychosomatycznego spowodowanego kryzysem, lecz także dokonanej w 1926 roku aborcji.

Trzydziestego pierwszego sierpnia Nadia znów poszła na badania. Czy Stalin towarzyszył jej do kremlowskiej kliniki? Tego dnia miał tylko dwa spotkania, o 16.00 i o 21.00, jakby celowo zostawił sobie dużo wolnego czasu. Lekarze napisali: Badaniaprzedoperacyjne w ciągu 3-4 tygodni. Czy chodziło o brzuch, czy o głowę? Ale operacja się nie odbyła.¹⁵

Trzydziestego września Riutin został aresztowany. Niewykluczone, że Stalin, wspierany przez Kaganowicza, domagał się kary śmierci dla Riuti-na, ale egzekucja towarzysza - „kawalera mieczowego” - stanowiłaby niebezpieczny precedens, toteż Sergo i Kirów sprzeciwili się temu. Nie ma dowodów, że sprawa była formalnie dyskutowana - Kirów nie uczestniczył w posiedzeniach Politbiura pod koniec września i w październiku. Poza tym Stalin z pewnością nie zaproponowałby podobnego kroku, nie zapewniwszy sobie najpierw poparcia Sergo i Kirowa, tak jak to zrobił w sprawie Tuchaczewskiego w 1930 roku. Prawdopodobnie nigdy nie złożył takiego wniosku. 11 października Riutin został skazany na dziesięć lat obozu.

„Platforma” Riutina odbiła się na życiu rodzinnym Stalina. Według ochroniarza Własika, Nadia dostała kopię dokumentu Riutina od przyjaciół z akademii i pokazała ją Stalinowi, co oczywiście nie oznacza, że przyłączyła się do opozycji. Później egzemplarz „platformy” znaleziono w jej pokoju. W latach pięćdziesiątych Stalin przyznał, że nie poświęcał jej dostatecznej uwagi w tamtych ostatnich miesiącach: „Tyle się na mnie zwaliło [...] tylu było wrogów. Musieliśmy pracować dzień i noc...”.¹⁶