0598

51

Samotny stary człowiek na wakacjach

Generalissimus zarządził, by nie przygotowywać nużących ceremonii, i wszystko przeszło bez żadnych sensacji, z czego Stalin był bardzo zadowolony - napisał Własik, który uznał podróż za wyczerpującą. Sam Stalin spał zaledwie około dwóch godzin, ale był w dobrym nastroju, co wszystkich nas ucieszyło. Wszystkiemu się przypatrywał, mrucząc, że „zza biurka” nic nie widział.

Doświadczył nawet niektórych aspektów zwyczajnego życia: jego samochód zepsuł się w pobliżu Orła. Stalin udał się na przechadzkę, otoczony przez „dodatki”, i natknął się na kilka zaparkowanych ciężarówek, których kierowcy oniemieli, kiedy się przedstawił. W Kursku zatrzymał się na noc w mieszkaniu miejscowego czekisty. Rankiem uznał, że powinien dać gospodarzom jakiś prezent, zostawił więc na bieliźniarce pani domu butelkę perfum. W Charkowie zauważył, że ludzie nadal mieszkają w ziemiankach. Powiedział Waleczce, że bardzo go to zdenerwowało. Kiedy zjawił się pozostający w niełasce Chruszczów, zapewniając Stalina, że doniesienia o głodzie są mocno przesadzone i ofiarowując mu dorodne arbuzy, naiwna Waleczka przeraziła się. Opowiadała później Swietłanie, jak oszukują „twojego ojca - właśnie jego!”

Na koniec uszczęśliwiony Własik umieścił Stalina w specjalnym pociągu, który zawiózł ich do Jałty, gdzie prawdopodobnie zatrzymali się w Liwadii, zanim krążownik Mołotow zabrał go do Soczi. Pogoda była wspaniała, załoga bardzo podekscytowana z powodu pasażera. Własik, nadworny fotograf, zrobił tyle zdjęć, że Stalin, „zawsze wrażliwy”, zauważył:

- Własik dobrze się stara, ale nikt nie fotografuje jego. Ktoś musi zrobić mu zdjęcie z nami.