którzy się wyróżnili jakimś nadzwyczajnym przekroczeniem dyscypliny. Najcięższą karą było wydalenie ze szkoły. Karą nieco lżejszą, ale uważaną za bardzo upokarzającą, było pozbawienie naramienników i odznak.
Korytarz był oświetlony szeregiem wysokich okien, pod którymi znajdowała się kręgielnia. Na ścianach wisiały portrety co znakomitszych admirałów oraz obrazy przedstawiające bitwy morskie. Trzeba też wspomnieć, że dwie ostatnie sale w amfila-dzie były jednocześnie salami bibliotecznymi z bardzo bogatym księgozbiorem.
Po wejściu na schody główne szło się korytarzem, który na lewo prowadził do sal wykładowych, a kończył się drzwiami wejściowymi do szpitala. Sal wykładowych było bardzo dużo, gdyż w Korpusie przestrzegano, żeby w jednej klasie nie było więcej niż 30 słuchaczy. W ten sposób na każdym kursie było zwykle 6 klas równoległych.
Korytarz ten nie miał światła bocznego, gdyż po obu jego stronach były klasy. Oświetlenie zapewniał tylko szklany sufit. Jeżeli wziąć pod uwagę, że w Petersburgu dzień zimowy jest bardzo krótki i prawie zawsze chmurny, to łatwo sobie wyobrazić, że w korytarzu było zawsze ciemnawo, gdyż nawet wieczorami światło żarówek było skąpe.
W połowie korytarza znajdowała się sala zwana kompasową, gdyż była dokładnie okrągła i na parkiecie widniał dokładny rysunek kompasu magnetycznego, tak jak go rysują w podręcznikach nawigacji. Z sali kompasowej prowadziły wejścia do gabinetu fizyki oraz naprzeciwko do pomieszczenia jednej z kompanii. Sala ta utkwiła nam szczególnie w pamięci. Podczas wykładów siadywał tam jeden z dyżurnych wychowawców, którego obowiązkiem było pomóc profesorom utrzymać dyscyplinę w klasie, o ile zachodziła tego potrzeba. Za przekroczenia znaczniejsze profesorowie po prostu wysyłali winnego z klasy i spędzał on resztę godziny wykładu, stojąc na jednym z rumbów1 kompasu. Stanie takie nie byłoby jeszcze tak złe, gdyby nie było połączone z nieuniknionym aresztem po sobotniej rozprawie.
34
rumb (ang. rhumb) — jednostka miary kątowej, 1/32 część okręgu róży kompasowej, tj. podziałki kompasu służącego do określania kursu statku, kierunku wiatru itp. w nawigacji morskiej.