57
§ 3. Całkowanie pewnych wyrażeń zawierających pierwiastki
W szczególności dla m = 1 otrzymujemy na przykład
r__ 2 2 ax+b
J (ax2 + bx+c)312 ~ 4ac-b2 \/ax2 + bx+c '
(b) W przypadku ogólnym, aby otrzymać wyrażenie bardziej symetryczne, przyjmijmy
ax2 + bx+c = a(x2+p'x+q'),
przy czym będziemy mogli teraz założyć, że trójmian w nawiasach nie jest identyczny ztrójmianem xz+px+q. Postawimy sobie za zadanie tak przekształcić zmienną *, aby w obu trójmianach jednocześnie znikły składniki stopnia pierwszego.
Niech najpierw p p’. Wtedy możemy osiągnąć cel za pomocą podstawienia ułam-kowo-liniowego
(13)
x
pt + v t+1
wybieraiac odpowiednio współczynniki /i i v. Będzie
x2+px + q =
_ (p2 + pp+q)t2-\-[2pv+p(p + v)+2q'] t+(v2 + pv + q)
analogicznie dla drugiego trójmianu. Szukane współczynniki wyznaczamy z warunków 2pv+p(ji+v)+2q = 0 , 2pv+p'(p+v)+2q' = 0
lub
p+v= -2
q-q
pv =
p'q-pq'
P-P P~P
Tak więc p i v są pierwiastkami równania kwadratowego
Na to by pierwiastki te były rzeczywiste i różne (‘) potrzeba i wystarcza, by spełniony był warunek
(q-q')2-(p-p')(p'q~pq') > 0.
Przekonamy się, że warunek ten jest spełniony.
Przepiszmy warunek (14) w postaci równoważnej
(14*) [2(q + q')-pp’Y > (4q-p2)(4q'~p’2) .
Wiadomo, że 4q— p2 > 0, gdyż trójmian x2+px+q ma pierwiastki urojone; dlatego nierówność (14*) jest na pewno spełniona, jeśli jednocześnie jest 4q'—p'2 < 0. Pozostaje więc
t1) Dla n = y podstawienie traci sens, sprowadza się bowiem do x = p.