E. Andrzejewska-Golec, L. Świątek
liczbie nadają plwocinie kolor brunatna-
Ryc. 35. Rozwój przywry płucnej: 1 - jajo,
2 - miracydium, 3 - sporocysła z rediami, 4 - redia z rediami potomnymi, 5 - dojrzale redie potomne z cerkariami, 6 - wolno pływająca cerjtaria (po opuszczeniu ślimaka), 7 - metacerkaria z ciała kraba, 8 - dojrzała przywra (wg 31).
Chorobotwórczość. Przywra płucna ^wofU|egęzką*cHorobę - paragonimozę {P?,™Soni™°sis)- W przypadlaf paragon^
wftflJaŁ Objawy choro-
intensywności inwazji i wrażliwości żywi-cielą. Mogą wystąpić niebezpieczne dla życia powikłania w postaci zapalenia płuc i opłucnej', a‘w razie osiedlenia się przywr w możgu,^
opon mózgowych oraz niedorozwój umy-słowy i fizyczny, co ma miejsce zwłaszcza
'"• i i i ii,7~n<»" irn iinjrf'r'T 1~~"' ih i, t
u dzieci. Ocenia sie. że około 3 miliony mieszkańców Dalekiego^ dotkniętych tą chorobą.
Wykrywanie. Bada się kał i plwocinę na o^ecnoscjąj'.' •
Zapobieganie paragonimozie polega na wś^cżeihtTz^jadłospisu ludzi, mieszka-
stermani, surowych czy półsurowych sko-
------.nirHtwłiiiujiilTKfcfiwi -
rugiaków - żywicieli tej przywry. Zwalczanie tej choroby jest utrudnione z powodu zwyczajów kulinarnych panujących wśród miejscowej ludności, która często używa mięsa lub wyciśniętego soku z surowych krabów czy raków jako dodatku do potraw. Dodatkowym utrudnieniem jest niemożność
w-.. ——— — mm,, 1—ima ni im i m -j _innr.n'~~ -^a****^^
wyeliminowania ze środowiska skorupia-ków i ślimaków, które stanowią rezerwuar dla postaci rozwojowych P. westermani.
Ryc. 35a. Jaja Paragonimus westermani w plwocinie człowieka chorego na paragonimozę (wg 24).
2. Gromada: Ces/orfa - Tasiemce
..£u0-ę
Są to płazińce o ciele wydłużonym, które jest rozczłonkowane na części zwane jroglotydami. Przednia część ciała jest zmodyfikowana i tworzy skoleka (scolex) zaopatrzony w narządy .ęzepne; po nim następuje szyjka (cołlum), która jest nieczłonowana, stanowiąca odcinek produkujący.,pro-glptydy. Dalszą część ciała tworzy łańcuch proglotydów zwany strobilą. Każdy proglotyd_itaflQwi_ jednostkę autonomiczną ciała, posiada komplet narządów wewnętrznych. Wspólnymi dla. całej, stro-^ . bili są układy: nerwowy i wydalniczy. U tasiemców brak'układu pokarmowego i oddechowego, ' ' pożywienie przyjmują całą powierzchnią ciała. Układ rozrodczy męski i żeński, występujące obok
47