wpływ joty BMP

da się wykazać fonetycznie, lecz tylko morfologicznie, np. męzb < ¹mon-gjos, dusa < ¹dauxja, pisę < ¹pisję, pustę < ¹pustję.

Zmiany grup ¹kj, ¹gj, ¹xj. Wynik oddziaływania j na tylnojęzykowe k, g, x był taki sam jak rezultat I palatalizacji powodowanej przez samogłoski szeregu przedniego.

k

g

x

*plakjb > plaćb - por. plak-ati; *fagja > hza - por. hg-ati; *duxja > dusa- por. dwc-%.

Rozwój grup ¹sj, ¹zj. Prasłowiańskie grupy ¹sj, ¹zj rozwinęły się jednakowo na całym obszarze słowiańskim:

*pisję > pisę (1 os. lp cz. ter.) - por. pis-a-ti; *vozję > vozę (1 os. lp cz. ter.) - por. voz-i-ti.

W wyniku tej zmiany powstały nowe oboczności spółgłoskowe: s//ś oraz z Hz.

Rozwój grup ¹nj, ¹rj, ¹lj. Wczesnoprasłowiańskie połączenia nj, rj, Ij już na gruncie prasłowiańskim zmieniły się w miękkie n, r', l’\

n    ■^^■n'    ¹konjb > kon^fb;

r —+ j >    r'    ¹morje > mor'e;

1    1'    ¹polje > pol'e.

Jota w tym wypadku była przyczyną powstania trzech nowych fonemów miękkich; wcześniej n, r, 1 przed samogłoskami przednimi były tylko półmiękkie (zmiękczone).

Wpływ j na spółgłoski wargowe. W części współczesnych języków słowiańskich prasłowiańskie grupy ¹pj, ¹bj, ¹mj, ¹vj są kontynuowane przez pi', bV, ml', vl' ztzw. / epentetycznym (wtrąconym):

53

1

kapja > kapl'a- por. kap-ati; *lubję > lubl'ę -por. lub-iti; *zemja > zeml^ra- por. zentbmjb; *lovję > lovl'ę-por. lov-iti.