IV. Miś zwiedza świat
Zabawa stwarza okazję do porozmawiania o pracy policjanta i poszerzenia jfJ słownictwa dzieci. \
Używaj słów: policjant i szeryf oraz słów określających przedmioty w pudełku. \
Porozmawiaj z dziećmi o pracy policjanta i szeryfa. Przeczytajcie odpowiednią książeczkę. Szczególnie zwróć uwagę na nazwy i funkcję przedmiotów, które znajdują się w pudełku tematycznym. Obejrzyjcie odpowiednie obrazki.
O Pudełko może zawierać - policyjne lizaki, rękawiczki do kierowania ruchem drogowym, notes i ołówek do wypisywania mandatów, „radar", radio, telefon komórkowy, obrożę dla policyjnego psa, psią miskę, pędzel i folię do zbierania śladów, szkło powiększające, kłódki i kluczyki, czapkę policyjną, kapelusz szeryfa, latarki jako błyskające światła radiowozu, policyjne buty, torbę na obrok dla konia, siodło, podkowę, magnetofon do spisywania zeznań świadków itp. Może na pobliskiej komendzie są jakieś zepsute urządzenia, a może rodzice wspomogą przedszkole?
O Przynieś pudełko tematyczne. Przypnij każdemu dziecku gwiazdę szeryfa. Dzieci będą wyjmowały z pudełka różne przedmioty, oglądały, rzucały, bawiły się nimi itp. Przypomnij dzieciom rolę poszczególnych przedmiotów, czyniąc komentarze w rodzaju: „Ooo, Jacuś ma lizak. Chyba będzie kierował ruchem. Michał ma kowbojski kapelusz. Ten kapelusz ma duże rondo”. Ogranicz komentarze do niezbędnych i wycofaj się z zabawy.
O Na zakończenie, rozdaj dzieciom mocne gwizdki. Każdy z nich powinien mieć znaczek dziecka i być umocowany na sznurku do jego ubrania (lepiej nie wkładać sznurków na szyję), inaczej dzieci będą upuszczały je na podłogę i podnosiły nie swoje.
Dziecko rysuje policyjny lizak lub to, co chce.
Dzieci bawią się latarkami. Eksperymenty ze światłem sprawiają im wiele radości. Mogą m. in. zauważyć, że ruch ręki trzymającej latarkę wpływa na zmianę pozycji świetlnego krążka, ćwiczą ruchy gałek ocznych.
\
V. Ptyś poznaje świat
mm ^ >
Używaj słów: gwiazdy, słońce, latarki, światło, ciemno, jasno.
Nastał wieczór i Jaś wyjrzał z Ptysiem przez okno.
-Ooo, ile tu malutkich słoneczek! - zawołał Ptyś, patrząc na rozgwieżdżone niebo.
-Masz, Ptysiu, rację. To są słoneczka i do tego bardzo duże.
-A ja widzę malutkie - powiedział Ptyś.
-To dlatego, że one są bardzo daleko - odparł Jaś. - Wszystko, co daleko, wydaje się małe. A te słoneczka nazywamy gwiazdami.
O duży koc;
© latarki;
© magnetofon i taśma z muzyką kosmiczną lub kołysankami; © dwie dorosłe osoby.
© Zasuń kotary, aby zaciemnić salę.
© Puść taśmę z muzyką.
© Dwie dorosłe osoby trzymają koc (niebo) równolegle do podłogi.
© Dzieci wchodzą pod koc z latarkami i świecą do góry, aby na niebie powstały świetliste krążki.
© Jedne dzieci będą świeciły na niebo. Inne będą eksperymentowały, oświetlając różne przedmioty i ściany. Pozwól im na pełną swobodę.
© Najlepiej jest posłużyć się specjalnymi latarkami dla dzieci, ale są one drogie. Jeśli używasz zwykłych latarek, pamiętaj, aby nie miały one tłukących się osłonek na żarówki. Oklej plastikową taśmą samoprzylepną części, które mogą być otwierane, inaczej dzieci „zbadają" latarki, czyli rozłożą je na części pierwsze.
Do pamiętnika potrzebne: złocista folia (lub żółty papier), flamaster, nożyczki, klej.
Dziecko odrysowuje na złocistej folii kółko i wkleja ten „świecący krążek" do pamiętnika.