ROZDZIAŁ
6 Zarządzanie ryzykiem,
Problem zarządzania ryzykiem z wykorzystaniem derywatów można rozpatrywać na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze, wzrost obrotów instrumentami pochodnymi i rosnąca złożoność rynków finansowych wymagają odpowiednich reakcji ze strony ich regulatorów. Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego opublikował niedawno zbiór 25 zasad, stanowiących wymogi efektywnego nadzoru bankowego. W jednej z zasad sprecyzowano pojęcie „wszechstronnego zarządzania ryzykiem”. Zgodnie z literą cytowanego dokumentu proces ten obejmuje identyfikację, pomiar, monitoring i kontrolę wszystkich rodzajów ryzyka. Czy z naszego punktu widzenia ta wykładnia zarządzania ryzykiem znajdzie zastosowanie? Czy ma ona walor uniwersalnego ujęcia tej skomplikowanej problematyki?
Odpowiedź na to pytanie przeniesie rozważania na drugą - wcześniej zapowiedzianą - płaszczyznę. W podejściu instytucji nadzoru nie ma, co jest w pełni zrozumiałe, aktywnych aspektów zarządzania ryzykiem. Tak więc z punktu widzenia użytkowników derywatów, proces zarządzania ryzykiem musi mieć inną sekwencję;
Analiza ryzyka - Sterowanie ryzykiem - Kontrola ryzyka
Ewidentnie podkreślony aktywny charakter procesu zarządzania ryzykiem polega na tym, by przez sterowanie ryzykiem chronić potencjał zarobkowy firmy i zabezpieczyć wartość inwestycji przed niekorzystnymi wpływami zewnętrznymi. Pierwsza faza zarządzania ryzykiem, analiza ryzyka, obejmuje określenie ryzyka (identyfikację fonn ryzyka, klasyfikację jego determinantów) oraz analizę sensu stricto, czyli pomiar ryzyka i symulację jego wpływu na inwestycję. Faza druga, sterowanie ryzykiem, dotyczy różnych strategii inwestycyjnych i wyboru przystających do nich procedur ochronnych. Faza trzecia, kontrola ryzyka, polega na ciągłym monitorowaniu tzw. pozycji ryzyka.