SNC00475

££ C/ęść I. Komunikowanie społeczne

srod^

przeniesie^

min • masowym czy medialnym, kanai symboliczny zostaje wzmocni letlmk/nymi, urządzeniami, które służą do utrwalenia komunikatu i go do odbiorcy w czasie i przestrzeni.

Środki prezentacji lub inaczej wyrażania obejmują wszystkie formy i symbole stosc wane w komunikowaniu zarówno werbalnym, jak i niewerbalnym. Ludzie w komu. łukowaniu bezpośrednim mogą używać wszystkich pięciu kanałów sensorycznych słuch, wzrok, (symbole werbalne) a także dotyk, zapach i smak (sygnały niewerbalne)

Środki reprezentacji lub inaczej rejestracji wykorzystywane są w komunikowaniu po. średnim - masowym lub medialnym, w których kanały są zredukowane do wzroku i słuchu. 'Jakimi środkami może być tablica kamienna, papier, taśma filmowa, magnetofonowa, dyskietki, płyty CD, CD-ROM, etc. oraz urządzenia niezbędne do rejestracji, jak rylec, ołówek, pióro, kamera filmowa, magnetofon, komputer. Dzięki tym technikom możliwy jest zapis procesów komunikowania, utrwalenie ich w czasie oraz możliwość odtworzenia w oderwaniu od miejsca i czasu.

Środki transmisji umożliwiają przenoszenie w czasie i w przestrzeni znaków, znaczeń i symboli. Pozwalają na to techniczne środki przekazu, jakimi są prasa, radio, telewizja, oraz nowe media, Internet, telefonia, sieci kablowe i satelitarne. Dzięki nim możliwa stała się szybka dystrybucja komunikatów na odległość, przyspieszenie obiegu informacji, zwiększenie zasięgu geograficznego odbiorców, multiplikacja przekazów¹.

SZUMY

Pojęcie to po raz pierwszy wprowadzone zostało do teorii komunikowania przez C. Shannona i W. Weavera jako źródło zakłóceń. Mogą one mieć charakter zewnętrzny, wewnętrzny i semantyczny. Każdy z nich może blokować proces komunikowania na etapie dekodowania.

Szum zewnętrzny wiąże się z otoczeniem zewnętrznym procesu komunikowania, jak nieodpowiednia temperatura (upał lub chłód), hałas, uszkodzony odbiornik radiowy lub telewizyjny, etc.

Szum wewnętrzny to uczucia i predyspozycje psychiczne uczestników procesu komunikowania, jak np. ból głowy lub zęba, zmęczenie czy roztargnienie, ale także uczucie złości, nienawiści, stereotypy i uprzedzenia.

Szum semantyczny jest konsekwencją zamierzonego lub niezamierzonego złego użycia przez nadawcę znaczenia, które blokuje jego precyzyjne odkodowanie przez odbiorcę. Znaczenie słów w kodzie werbalnym zależy od doświadczenia każdego człowieka, jego wiedzy i systemu postaw. Tak więc, ludzie mogą odczytywać pojedyncze wyrazy lub zdania w bardzo różny sposób.

SPRZĘŻENIE ZWROTNE

Jest to reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu, która mówi, czy przekaz został usłyszany, zobaczony i zrozumiany. Dzięki sprzężeniu zwrotnemu proces

Ibidem, s. 17-18.