Terapia rodzin Namysłowska
03

Szkolenie w terapii rodzin 11

jednak, że można mieć inne poglądy na ten temat i preferować szkolenie wyłącznie w terapii rodzin i terapii małżeńskiej. Zależy to w dużej mierze od tego, jak szeroko byłby rozbudowany taki program szkoleniowy. Z konieczności musiałby być to program co najmniej trzyletni. Istniejące w chwili obecnej programy szkoleniowe w głównych ośrodkach szkolących — krakowskim, poznańskim i warszawskim zwykle są programami, w których uczestniczą ludzie, którzy ukończyli lub są w trakcie szkolenia w psychoterapii. Brak adekwatnych, jednolitych ustaleń lub kontroli nad procesem szkolenia powoduje, że mogą brać w nich udział ludzie pracujący w różnych ośrodkach mniej lub bardziej psychoterapeutycznych, ale nie mający wykształcenia w psychoterapii. Szkolenie w terapii rodzin trwa przeciętnie trzy lata. Pierwszy rok poświęcony jest na szkolenie teoretyczne oraz pracę z rodzinami głównie symulowanymi lub oglądanie taśm doświadczonych terapeutów, drugi na pracę z własnym genogramem oraz superwizję prowadzonej przez kursantów terapii, a trzeci już tylko na superwizję, ewentualnie pogłębienie pracy z genogramami. Oczywiście istnieją różne modyfikacje takiego modelu szkolenia. Szczegółowe opisy poszczególnych kursów są dostępne poprzez Sekcje Naukową Psychoterapii PTP. Niezwykle istotną rzeczą jest, aby jak naszybciej powstał kodeks zasad etycznych terapeuty rodzinnego. Każdy z nas kieruje się w swojej pracy zasadami etyki zawodowej, dobrze byłoby jednak, aby powstał jednolity ich zestaw, stanowiący niejako drogowskaz etyczny tak ważny zarówno dla każdego młodego, niedoświadczonego terapeuty, jak i dla jego doświadczonego superwizora lub kolegi. Wymienione poprzednio Amerykańskie Towarzystwo Terapii Małżeńskiej i Rodzinnej umieściło w swoim kodeksie następujące zasady: odpowiedzialność wobec klientów, konieczność zachowania tajemnicy zawodowej, zawodową kompetencję i integralność, odpowiedzialność wobec studentów, superwizorów i osób zatrudnionych w danym ośrodku, odpowiedzialność wobec własnej profesji oraz zasady dotyczące spraw finansowych w terapii i reklamowania się terapeutów. Szczególnie ważne są zasady dotyczące dochowywania tajemnicy zawodowej. Nie jest tak dlatego, że sądzimy, iż inne są mniej ważne, ale dlatego, że posługiwanie się szybą jednostronną, technikami audiowizualnymi stwarza szczególne trudności w jej przestrzeganiu. Możliwości przekroczenia tej zasady istnieją prawie na każdym kroku, szczególnie w ośrodkach szpitalnych, gdzie przez oddział przewija się cała masa osób: studentów, stażystów lekarzy, psychologów, pielęgniarek i szkolących się leinpruiow Im samo dotyczy kursów terapii rodzin. Rodzina powinna nic lylko

wyrazić bez żadnych nacisków zgodę na używanie szyby jednoslro.....

być ogólnie poinformowana, z kogo składa się zespół obserwujący terapię, ale także wyrazić zgodę na użycie materiałów z sesji do szkolenia. Wskazane jest uzyskanie zgody od rodziny na piśmie, obyczaj ten jest praktykowany w większości ośrodków terapii rodzin, przynajmniej w Stanach Zjednoczonych AP. Ułatwia znacznie sprawę fakt, że przy zgłoszeniu się do tych ośrodków rodzina jest dokładnie poinformowana o warunkach prowadzenia terapii i może je przyjąć lub odrzucić, a w konsekwencji zgłosić się do innego terapeuty lub ośrodka. Najczęściej dotyczy to znanych ośrodków szkoleniowych, w których pracują wybitni terapeuci i w których opłaty za terapię są stosunkowo niskie, a czasami rodzina w ogóle nie płaci za terapię, szczególnie jeśli wymaga pomocy a znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Ponadto taśmy z nagraniami stanowią prywatną własność terapeuty i nie powinny być rozpowszechniane bez jego zgody i wiedzy! — jak czasem się to zdarza.

Na zakończenie chcielibyśmy przytoczyć cytat z rozdziału napisanego przez Whitakera (1976, s. 164): „Ci, którzy wybierają zawód lekarza, często stają się pracoholikami lub ofiarami zawału, psychoterapeuci czasami szukają rozwiązania w samobójstwie. Moim osobistym zdaniem lepiej być ofiarą zawału lub samobójstwa niż wypalenia się w pracy. Ale istnieje alternatywa — zespół zasad, które pomogą terapeucie pozostać żywym.

1.    Odsuń każdą osobę znaczącą na drugi plan.

2.    Ucz się kochać. Flirtuj z każdym dzieckiem. Bezwarunkowa miłość prawdopodobnie nie istnieje odkąd dziecko przekroczy wiek trzech lat.

3.    Rozwijaj poszanowanie dla swoich własnych impulsów i bądź podejrzliwym wobec powtarzających się sekwencji własnych zachowań.

4.    Ciesz się ze swojego partnera (partnerki) bardziej niż z własnych dzieci i bądź wobec niego (niej) dziecinny.

5.    Niszcz chętnie i często ustrukturowane role.

6.    Ucz się wycofywać i startować z każdej pozycji, w której się znajdujesz.

7.    Strzeż swojej impotencji jako jednego z bardziej skutecznych narzędzi.