Zasady Wykładni Prawa L Morawski4

Zasady wykładni prawa »**

więc pośrednio wszystkie składy sądów administracyjnych do momentu zmiany wykładni określonego przepisu przez inną uchwałę. 2. Uchwała siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wydana na skutek pytania prawnego zadanego w konkretnej sprawie jest w danej sprawie wiążąca. Oznacza to, że tego typu uchwała ma moc bezpośrednio wiążącą w tej jednej konkretnej sprawie. Sąd jest wówczas bezwzględnie związany poglądem w niej wyrażanym. Odnośnie do innych postępowań, taka uchwała ma moc pośrednio wiążącą. Sąd może nie zgodzić się z wykładnią norm prawnych zawartą w uchwale, ale wówczas musi przedstawić zagadnienie prawne odpowiedniemu poszerzonemu składowi NSA” (wyrok NSA z 29 lutego 2008 r., I OSK 254/07, LEX nr 453451).

Jak przy tym to ujmuje NSA w wyroku z 15 lutego 2007 r., (I OSK 643/06, LEX nr 349387) „Przepis art. 269 p.p.s.a. nie pozwala żadnemu składowi sądu administracyjnego rozstrzygnąć innej sprawy w sposób sprzeczny ze stanowiskiem zawartym w uchwale i przyjmować wykładni prawa odmiennej od tej, która została przyjęta przez skład poszerzony Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dopóki nie nastąpi zmiana wykładni, dopóty sądy administracyjne winny ją respektować. Skład, który nie podziela wspomnianego stanowiska, może jedynie ponownie przedstawić dane zagadnienie odpowiedniemu składowi powiększonemu”. Uchwały abstrakcyjne i konkretne NSA nie są wprawdzie formalnie wiążące dla innych organów, ale ze względu na sądową kontrolę decyzji administracyjnych przyjąć należy, że stanowią one dla nich precedens faktyczny i muszą się liczyć, że rozstrzygnięcia sprzeczne z linią orzecznictwa ustaloną przez NSA zostaną uchylone.

Kolejnym przykładem wykładni legalnej może być tzw. interpretacja ogólna przepisów prawa podatkowego, której dokonuje Minister Finansów aby zapewnić jednolitość stosowania przepisów prawa podatkowego (ar. 14a Ordynacji podatkowej). Zgodnie z art. 14i Ordynacji interpretacje ogólne są publikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów oraz zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej. Minister Finansów ustalając interpretacje ogólne powinien mieć na uwadze orzecznictwo sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Wprawdzie interpretacja ogólna nie ma mocy wiążącej, to jednak zastosowanie się do niej nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, nawet w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej (art. 14k). Przyjęta w tym artykule reguła ma fundamentalne znaczenie ze względu na obowiązującą w naszym prawie zasadę samo-

■ ■ 44 ■ * *