62 Innowacje finansowe jako atrybut...
Ten inżyniersko-konstrukcyjny punkt widzenia zachęca do przywołania innej analogii. Sposób konstruowania instrumentów pochodnych można wyjaśniać przez przykład przebiegu chemicznych reakcji analizy i syntezy. Możemy więc mieć do czynienia jeszcze z chemią finansową. Sposoby wyceny wszelkich tytułów finansowych oraz metody komponowania optymalnego finansowania mogą znaleźć oparcie - jak twierdzą L. Perridon i M. Steiner - w logice przebiegu dwóch procesów:
1. rozkładania, jak to się dzieje w przypadku reakcji analizy, całego instrumentu finansowego na jego części składowe (Stripping);
2. scalania, analogicznie do przebiegu reakcji syntezy, części różnych produktów finansowych, w inny instrument (Replicating)
Można sobie wyobrazić w pierwszym przypadku następujące rozwiązanie. Klasyczna obligacja, składająca się z wnoszonej kwoty kapitału i składnika odsetkowego, może zostać rozłożona na dwie części. Odpowiednikiem pierwszego składnika będzie powszechnie znana przecież w świecie finansów, stosuje regułę dyskonta, obligacja typu Zero-Bonds. Odpowiednikiem dmgiego składnika może być tytuł finansowy, stwierdzający prawa do płatności odsetkowych. Również dzięki derywatowi staje się możliwe odszczepienie pojedynczego ryzyka od innych cech aktywu bazowego, a tym samym wyizolowana wycena tej konkretnej formy ryzyka. W rezultacie takiego działania, zbliżonego do chemicznej reakcji analizy, obrót instrumentem pochodnym oznaczać będzie przeniesienie między stronami kontraktu tylko jednej, odseparowanej formy ryzyka. Drugi przypadek to „no-wotworzenie” instrumentu finansowego drogą połączenia w jedną całość niektórych elementów konstrukcyjnych dwóch instrumentów tradycyjnych, złożenia derywatu i instrumentu tradycyjnego itp. Zazwyczaj duża elastyczność takich konstrukcji oraz praktycznie nieograniczona liczba dostępnych kombinacji, pozwalają stworzyć produkt dostosowany do potrzeb pojedynczych użytkowników. Jest to szczególnie ważne wtedy, gdy tak zbudowany derywat gwarantuje najlepsze dopasowanie do indywidualnego profilu ryzyka przedsiębiorstwa czy banku.
Na tle podniesionych uwag, można podjąć próbę sformułowania następującej definicji inżynierii finansowej: