92 Innowacje finansowe jako atrybut...
Z pojęciem opcji nierozerwalnie związana jest jej wartość. Na wartość opcji składają się dwa elementy:
1. wartość wewnętrzna (intrinsic value),
2. wartość zewnętrzna, zwana często czasową (time value).
Formalnie wartość opcji można zatem zapisać następująco:
wartość opcji = wartość wewnętrzna + wartość czasowa
Ponieważ wartość wewnętrzna opcji jest określana jako różnica między wartością opcji i ceną bieżącą instrumentu bazowego oznacza to, że wartość wewnętrzną posiada tylko opcja która jest w cenie. W innych przypadkach wartość wewnętrzna opcji jest równa zero, a łączna wartość opcji jest równa wartości czasowej. Dla opcji, które są w cenie wartość wewnętrzną opcji w zależności od pozycji inwestora wyznacza się następująco (Sr-cena instrumentu bazowego, X-cena wykonania):
1. długa opcja kupna i krótka opcja sprzedaży wartość wewnętrzna = Sr -X,
2. długa opcja sprzedaży i krótka opcja kupna wartość wewnętrzna = X- Sr-
W momencie zapadalności opcja nie powinna mieć wartości czasowej. Rozpatrzmy przykład trzymiesięcznej europejskiej opcji kupna akcji spółki BIG dającą prawo do zakupu jednej akcji po cenie 3 zł. Jedna opcja opiewa na 100 akcji a koszt jej zakupu na jedną akcję jest równy 1 zł. Jeżeli cena jednej akcji spółki BIG w dniu wygaśnięcia opcji będzie wynosiła tyle co w momencie jej wystawienia, to opcja byłaby bezwartościowa. Jednak w momencie wystawiania opcji ma ona zawsze jakąś wartość ponieważ istnieje szansa wzrostu ceny jednej akcji w ciągu trzech miesięcy powyżej 3 zł. Jest to właśnie ta część wartości opcji, którą określa się mianem wartości czasowej. Można powiedzieć, że jest to różnica między wartością rynkową instrumentu bazowego a wartością zagwarantowaną w opcji. Zależność między ceną instrumentu pierwotnego, a wartością opcji zamieszczono na rysunku 7.7.