poglądu na świat, cech charakteru , własnej osobowości, stosownie do założonych kryteriów, wzorów , ideałów.
Samowychowanie to praca nad sobą - motywacja i realizacja .
3. Kształcenie dorosłych - to działalność dydaktyczna w środowisku ludzi dorosłych prowadzona przez placówki i instytucje oświatowe / także wieczorowe, korespondencyjne , uniwersytety powszechne , towarzystwa naukowo — oświatowe, kursy , kola zainteresowań , czytelnie , studia wyższe dla pracujących , podyplomowe oraz samokształcenie /.
4. Samokształcenie - to samouctwo , osiąganie wykształcenia przez działalność , której cele, treści, warunki, środki ustala sam uczący się podmiot. Samokształcenie rzadko występuje samo, częściej razem z kształceniem zorganizowanym.
Samokształcenie osiąga optymalny poziom wtedy, gdy staje się życiową potrzebą człowieka .
Wychowanie i kształcenie są nierozerwalnym, wspólnym procesem .
W rezultacie kształcenie i samokształcenia człowiek nabywa wykształcenie / ogólne lub zawodowe /.
5 . Kształcenie ustawiczne - to proces ciągłego doskonalenia kwalifikacji ogólnych i zawodowych. Wobec gwałtownych zmian jakim podlega rzeczywistość , wykształcenie zdobyte w szkole stopniowo staje się przestarzałe . Koniecznością jest kształcenie się przez całe życie tak aby odnawiać i rozszerzać kompetencje. Koncepcja kształcenia ustawicznego była szeroko popularyzowana przez UNESCO w Polsce od lat 70 - tych. Oświata ma być ciągła, choć niekoniecznie łączy się ze zdobywaniem dyplomu . Ważne jest wytworzenie potrzeby ciągłego doskonalenia się.
Oświata ustawiczna = ciągła , permanentna