45216

Pesymistyczny pogląd na świat, etyka współczucia i estetyka kontemplacyjna

na dnie wszystkich rzeczy jest bezrozumny, działający bez celu i nie znający ukojenia popęd, towarzyszy mu ciągłe poczucie braku, niezaspokojenia i niezadowolenia; dążymy do szczęścia, a nie możemy go osiągnąć, dążymy do tego, żeby utrzymać życie, ale to też jest nieosiągalne

życie schodzi na drobnych troskach i zabiegach, np o jedzenie i miłość

towarzyszy nam nieustanny Jęk, np. przed śmiercią człowiek szuka ulgi i pociechy w filozfii i religii, wytwarza majaki i złudzenia aby ujść swego losu, ale na próżno w tych warunkach życie jest męką (jak u Pascala, ale tamten znajdował ukojenie w wierze) dwa sposoby przeciw męce życia etyka współczucia - widok męki innych ludzi musi wzbudzać w nas współczucie (etyka chrześcijaska), jest ono czynnikiem wyzwolenia- przejąwszy się cierpieniem cudzym, odrywamy się i wyzwalamy od własnego, przez wyzbycie się pożądań i potrzeb możemy oderwać się od świata, stać mu się obcymi i wyzwolić z cierpienia jakie niesie (filozofia indyjska)

sztuka i kontemplacja - dzięki zatopieniu się w pięknie

ustaje działnie popędów i woli - jest ona

bezinteresowna i wyzbyta pożądań

daje nie tylko ulgę ale i najwyższe poznanie: zatrzymuje

zmienność, przepływ obrazów rzeczy, tylko tak można

poznać wieczne idee stanowiące wzór i osnowę

rzeczywistości