74 Procent złożony
W konsekwencji warunku 4° funkcja K(t) jest również różniczkowalna, a własność ta pozwala uogólnić pojęcie intensywności oprocentowania (nominalnej stopy procentowej kapitalizacji ciągłej).
Jeżeli funkcja K(t) jest funkcją oprocentowania kapitału, spełniającą warunki 1° do 4°, to funkcję
8t= lim K(t^!l)r,K(t)=|^- dla te R+ (2.54)
1 iwo K(t)-h K(t)
nazywamy funkcją intensywności oprocentowania.
Jak wiemy, pochodna funkcji K'(t) jest interpretowana jako funkcja wyrażająca chwilową prędkość zmian wartości funkcji K(t). Jeżeli odniesiemy tę prędkość do wartości funkcji K(t), to w konsekwencji otrzymamy funkcję intensywności oprocentowania 8„ czyli względną chwilową prędkość zmian wartości funkcji oprocentowania kapitału.
Wobec powyższego różniczka1 funkcji K(t) przybiera postać:
dK(t) = K(t)5tdt dla te R+ (2.55)
Tak więc 8, może być interpretowana jako nominalna stopa procentowa w dostatecznie małym przedziale czasu, 8,dt jako chwilowa efektywna stopa procentowa, a K(t)8, dt jako procent należny za dysponowanie kapitałem K(t) w dostatecznie małym przedziale czasu dt.
Ponieważ funkcja intensywności oprocentowania kapitału 8, jest pochodną logarytmiczną funkcji oprocentowania kapitału K(t), mamy: (por. wzór 2.54)
dln K(t) = 8tdt dla te R+
co dla te <0,n> przy założeniu
_
W. Dubnicki, J.Kłopotowski, T.Szapiro, op. cit.,s.123
ibid., s.242