medsadowa4

pętla była sporządzona z miękkiego materiału (tzw. hnizria igjękka). Bruzdy są mało widoćźhe również wówczas, gdy zwłoki odcięto od pętli . wkrótce po -powieszeniu. Największą intensywność (głębokość) wykazuje bruzda wisielcza po stronie przeciwległej do punktu zawieszenia pętli, a więc w przypadkutYJTówego powieszenia, na przedniej powierzchni szyi, z jreguły poniżej kości qnvkowei.ćX> '• Rarnionr-bruzdy wznoszą się ód" tegoThi'e]śća^_symetrycznie po bokach szyi. Doju/; symetrycznego przebiegu bruzdy dochodzi wówczas, gdy węzeł pętli jest umiejscowiony bocznie. Niekiedy w obrębie bruzdy obserwuje się żnuany~Stanowiące odbicie określonych części materiału użytego jako pętli (np. klamry paska, uzwojenia linki).

W przypadkach typowego powieszenia w obrębie bruzdy brak jest na ogół zmian świadczących o jej powstaniu za życia. Jedynie w preypaWfcłi ii*yHa ppd wójnej lub wielokrotnej pętli w fałdach skóry tworzących grzebienie pomiędzy poszczególnymi zagłębieniami można czasami spotkać pęcherzyki wypełnione treścią surowiczą lub drobne wybroczyny krwawe, świadczące o przyżyciowym charakterze bruzdy.

W przypadku nietypowego powieszenia, gdy ramiona bruzdy przebiegają często ^asymetrycznie^ łacza sie albona9~ucEem. albo nad bródką, gdy pętla me odrazy jileda"zaciągnięciualbanwd^ćizczeSie przyleqacTo~S2Vl. dochodzi wprawdzie / do utrudnienia ódpływu krwi (przez ućlikna bardziej powierzchownie usytuowa-¹" ^> jrie żyły), ale jednocześnie słabszy ucisk na narządy szyi nie zamyka w pełni i obustronnie dopływu krwi tętniczej do głowy. W tei sytuacji można zaobser-szereg wyrazńvćłT cecht przyżyciowego^ pokoszenia.]Polegają' one~na pojawieHiu^i^nicy twarzy wraz z podspojówkowymi wybroczynami krwawymi oraz na obecności krwiratotoków w obrębie bruzdy. Niekiedy do objawów tych dołącza się krwawienie z nosa i zprzęwodów słuchowych. Wskutek nierównomier-* nego ucisku pętli na nerwy współczulne może dojść również do powstania różnic w szerokości źrenic. ■' ' -    f

U Oględziny wewnęt‘r.zpe. Podczassekejrzwłokośoby zmarłej w następst-■ wie typowego powieszenia nie motyka sie zmian patognomonicznych. Obserwuje Cc się płynność krwi w układzie żylnym, charakterystyczną dla śmierci nagłej, oraz przekrwienie bierne narządów jamy brzusznej. Preparując tkanki miękkie szyi po uprzednim odpływie krwi z tej okolicy według techniki podanej uprzednio (str.76), można nieraz stwierdzić, chociaż rzadkdl złamanie chrząstki tarczowdj lub, rogów kości cmykowei wraz z podbiegnięciem krwawym wokół tych uszkodzefi, a jelcze rzadziej poprzeczne pękniecie błony wewnętrznej tetruc-szyinychjySpńlnych lobjaw ^Ąmusgata) oraz wybroczyny krwawe w przydance tych naczyńl|o^wMailaiy)]yja f^Hiwagę zashiguiajobjąw Simohnt polegający na pojawieniu się wyb”roczy5Tkmawych na przednich powierzchniach chrząstek międzykręgowych, zazwyczaj w części lędźwiowej-kręgosłupa, a także wylewy krwi, powstające w_ okolicy ^laddartych dolnych p^y^z^pów mięśni mftfitlr"......

W przypadku nietypowego powieszenia, gdy zgon jest poprzedzony dłużej trwającą agonią, można nieraz prócz wyżej wymienionych zmian stwierdzić cechy

^ % nując zawartość histaminy w'skórze pobranej z bruzdy wisielcze) I w >»kór/o nie ' uszkodzonej mecnańicznie stwierdza się, że jest one vy |iniżi1/l« wistclr/.e| ⁴ powstałej za życia wyraźnie zwiększona.

5.2.1.5. Różnicowanie: samobójstwo, zabójstwo, wypadek?

Powieszenie jest jednym z najdawniejszych i do dziś, obok zatruć środkami nasennymi, jednym z najczęściej stosowanych sposobów samobójstwa. Bardzo rzadko powieszenie może być wynikiem nieszczęśliwego wypadku, jeszcze rza dziej zabójstwa. Nie można ró^ałieiwykluezyć możliwości powieszenia zwłok dla upozorowania samobójstwa. Zdarzają się przypadki odwrotne, gdy wisielca odcina się z pętli, aby — ze względów religijnych albo odszkodowawczych — ukryć laki samobójstwa.

Nieszczęśliwe wypadki zdarzają się u dzieci (na szeleczkach ochronnych w wózku, na tasiemce przytrzymującej smoczek lub grzechotkę), a także u doros łych (w następstwie autoerotycznych manipulacji). Ta ostatnia grupa przypadków na ogół nie przysparza trudności diagnostycznych, gdyż ogólna sytuacja na miejscu znalezienia zwłok jest dość jednoznaczna (ustawienie przed lustrem, obnażenie* narządów płciowych, zdjęcia pornograficzne w otoczeniu, skrępowanie nóg, specjalnie skonstruowane urządzenia umożliwiające rozluźnienie pętli itp).

Ustalenie, czy powieszenie jest dziełem ręki własnej, czy też osoby drugiej, opiera się przede wszystkim na wynikach oględzin miejsca znalezienia zwłok Jednym z podstawowych źródeł informacji w tym zakresie jest rodzaj użytej pęt 11, sposób zawiązania, jej długość i miejsce zawieszenia. Trzeba rozważyć, czy w ogóle możliwe jest dokonanie samobójczego powieszenia w konkretnej sytuacji, przy uwzględnieniu długości pętli i punktu jej zaczepienia. Niezbędne jest przy tym dokonanie dokładnych oględzin pętli, miejsca jej zawieszenia, a także rąk denata Talj^np. w przypali™ prwHąg*™* y» górze pętli założonej na szyi ofiary przez sprawcę powstają wyraźne ślady_otarcia wlmejscuprźerzucenia sznura przez belkę lub gałąź. Siadów takich brak jestprzy samobójczym powieszeniu, poniewą* w t yin przypadku najpierw zostaje umiejscowionysznur, później dopiero obciążona jest pętia..X-wyżej przedstawionych względów podczas uwalniania zwłok z pętli na 'Tmejscu zdarzenia trzeba pętlę zachować całą — wraz z węzłami. W pobliżu /.amlerżóhego przecięcia pętli należy ją zawiązać z obu stron mocną nitką (ryc. .*>.3), by nie dopuścić dojyzpłątania sie sznuraHUłatwi to później odtworzenie pierwotnego kształtu pętli.

Ryc. 5.3. Postępowanie przy przecięciu pęlll.

Na lękach samobójcy badania kryminalistyczne mogą ujawnić mikroślmly p iitnri fragmentów materiału użytego do pętli (np. włókna sznura). Dialogu bezpośrednio po dokonaniu oględzin zwłok, a przed ich transportem do pionek lorluin, należy ręce /.rybop leczyć torebkami plastykowymi. To czynności ki ymlnu