Wyznacznik macierzy
287
14-4-
Definicja. Permułacją zbioru n-elementowego A = {«i, a-j, • • . «n } nazywamy wzajemnie jednoznaczne odwzorowanie p zbioru A na siebie.
perniutację p : A —> A można zapisać następująco:
p= al |
, a2, .. •, |
v a<*i |
, Oot9, • • • |
pod każdym z elementów ai, a2 .. |
., an jest na |
a więc: p(«i) = <*«,. P(«2) = a«2, • |
• •, P(an) = |
ibioru {1,2,...,n} możemy zapisać |
następująco |
( 1, 2, n\
^ Ori, ®2i • • • j y
lub krócej, pisząc tylko dolny wiersz tej tabelki, tzn.:
P = ( ttl, <*2, • ■ - , Q:n ) .
Wskaźnik /; liczby a* jest numerem miejsca, na którym ta liczba się znajduje.
Metodą indukcji łatwo można wykazać, co pozostawiamy Czytelnikowi, że permu-tacjizbioru n-elementowego jest n\ (0! = 1, 1! = 1, Vn E NAn > 1 : n\ = 1 • 2-.. .-n). Zbiór wszystkich permutacji n-elementowych oznaczać będziemy symbolem .
Definicja. Będziemy mówili, że para liczb c*it oij tworzy inwersję (lub nieporządek) w permutacji (c*i, 02,..., a„), jeżeli:
a,- > ocj oraz i < j.
Przykład 14.11. W permutacji (3,1,4, 2, 5) inwersje tworzą pary (3,1), (3,2) i (4,2)..
Definicja. Permutację (<*1,0:2, • - •, <*«) nazywamy parzystą, gdy ilość inwersji w tej permutacji jest liczbą parzystą lub równą zero.