Wpływy zewnętrzne, język literatury |
■ Płynące z Europy Zachodniej, a zwłaszcza z Włoch, gdyż Zygmunt Stary ożenił się z mediolańską księżniczką Boną Sforzą, w mniejszym stopniu z Francji. ■ Znaczny jest wciąż prestiż języka czeskiego, nieco słabną w kulturze wpływy niemieckie. ■ Następuje emancypacja języka polskiego: wkracza on rn.in. do dziedziny prawa i nauki. ■ Literatura mieszczańsko-ludowa uprawiana jest po polsku, ale dworska - także po łacinie. |
Cele i główne cechy literatury |
■ Przyswajanie antycznych wzorów literackich zarówno w poetyce, jak i w tematyce utworów, choć powstają również nowe gatunki. ■ Zainteresowanie historią i językiem antyku. ■ Literaturę przenikają idee humanizmu. ■ Cechą literatury jest dwujęzyczność - rozwijała się w językach narodowych i w języku łacińskim. ■ W opisie świata dominuje harmonia i mimetyzm (mimesis - naśladownictwo w odniesieniu do natury oraz mistrzów' antycznych). ■ Refleksja, pouczenie, podzielenie się dośw iadczcniami i przemyśleniami autora. ■ Rozrywka. ■ Wzbogacanie kultury narodowej i języka. ■ Nadal trwa wiara w magię liczb i znaków7, np. u Reja i Dantego |
Tematyka |
■ Literatura podejmuje tematy związane z człowiekiem, jego problemami, radościami, smutkami, cierpieniem, gdyż urzeczywistnia maksymę Terencjusza: „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce”. ■ W utworach renesansowych nadal widoczny jest model literatury parenetycznej (ideał dworzanina czy ziemianina). ■ W poezji Kochanowskiego, obok wizji człowieka potężnego pojawia się też krucha istota „Boże igrzysko”, kukiełka w rekach Boga. ■ Tematyka religijna. Bóg znajduje się w centrum uwagi wielu dzieł, podobnie jak wiara i religijność, ale mimo to schodzi na nieco dalszy plan. ■ Powstaje literatura: - dworska (np. poezja miłosna, fraszki) - polityczno-społeczna (problemy ustroju państwa, aktualne spory polityczne, agitacja) - wiejska (idea! życia wiejskiego, przyroda) |
Typ autora |
■ Indywidualność twórcza górująca nad tłumem. ■ Poeta sławny za życia, podziwiany, poważany („Niezwykłe i potężne uniosą mnie skrzydła”, „Sobie śpiew am a Muzom” Jana Kochanowskiego). * Ideał to poeta wykształcony {poeta cloctus), czyli bawiący, wzruszający i uczący; tworzący pod w pływem natchnienia, co sprawia, że jest on wyjątkowy i zbliża się do Boga. |
Typowy bohater |
■ Sziachcic-ziemianin: szczęśliwy, wolny, cnotliwy, majętny, roztropny gospodarz, spokojny, pobożny i obywatelski. ■ Dworzanin: obyty, mężny, szlachetny, wykształcony, znawca muzyki i poezji, silny, zdrowy, lojalny wobec w ładzy i narodu. ■ Blazen/frant: (plebejski antybohater: Marchołt, Sowizdrzał, Ezop, Frant, Albertus): wędrowny głosiciel naturalnej mądrości, prostak z pozoru, drwiący ze szlacheckich ideałów; szpetny, śmieszny, psotny, sprytny', przekorny. |
Zasady poezji |
Od czasów Kochanowskiego: w iersz sylabiczny (różnorodna budowa stroficzna, taka sama ilość sylab w wersie, w dłuższych wersach średniówka, rym dokładny, żeński) |
Uprawiane gatunki literackie, najbardziej znane dzieła |
■ Dramat - „Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego ■ Epitafium (nagrobek) - różne utwory Jana Kochanowskiego ■ Fraszka — „Figliki” Mikołaja Reja, „Fraszki” Jana Kochanowskiego ■ Kazania - „Kazania sejmowe" Piotra Skargi ■ Mowa - „Łaski, czyli o karze za mężobójstwo” Andrzeja Frycza Modrzewskiego ■ Nowela — „Sokół” Boccaccio ■ Pieśń - „Pieśni” Jana Kochanowskiego ■ Rozprawa - „0 poprawie Rzeczypospolitej" Andrzeja Frycza Modrzewskiego ■ Sielanka - „Żeńcy” Szymona Szymonów ica ■ Satyra - „Krótka rozprawa między trzema osobami: Panem. Wójtem a Plebanem" Mikołaja Reja ■ Sonet — „Sonety do Laury” Petrarki * Tren - „Treny” Jana Kochanowskiego ■ Zwierciadło - „Żywot czlow iek poczciwego" Mikołaja Reja ■ Literatura plebejska - „Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprośnym” ■ Poemat - ..Boska komedia” Dantego - utwór mający cechy średniowieczne i renesansowe |
Pojęcia |
anlropocentryzm. arianizm, humanizm, irenizm. makiawelizm. mecenat, motyw sokoła, petrarkizm, reformacja, tolerancja, utopia, mimetyzm |
4