3. PRZEKSZTAŁCENIE LAPLACE’A I JEGO PEWNE ZASTOSOWANIA 180 § 3. WYZNACZANIE
Podstawiając wzory (5) i (6) do układu (3), otrzymujemy po przekształceniach
(S—l)LOO-L(Z-> = - ‘
' w S-1
L(y) + (S-l)L(z) = l.
Rozwiązując układ (7) względem niewiadomych L(y) oraz L(z), otrzymujemy
2 ... (S—l)2 —1
(8)
L(y) =
(S-l)2 + l
L(z) =
Stosując do każdego równania układu (8) obustronnie przekształcenie odwrotne Laplace’a, otrzymujemy odpowiednio
(9) l =2L ((ś-i)2+i)’ Z = L ((s-i)2+i)_l ((S—1) [(S—1)2+1])
Z tablicy przekształceń odczytujemy
(10)
L 1 (--j = e( sin t, L 1 [ —-—^^ = e'
V(S-1)2 + 1/ ' +
cos t.
Stosując twierdzenie o splocie (wzór 3.9), wyliczamy dalej, korzystając z (10), że
1 ((S—1)[(S—1)2+1]) = L ((s-i)2 + i) =
= (e')*(e'sint) = je<'“r)etsinTdr = —e'cost + e'.
Ostatecznie
(U)
((S-i
1
= e'(l— cost).
Podstawiając wzory (10) i (11) do wzorów (9), mamy
y = 2e'sint, z = e'(2cost— 1).
Zadanie 5.13. Przez obydwa krańce cienkiego pręta o długości 2a dopływa stały strumień ciepła o gęstości q. Wyznaczyć przebieg zmian temperatury t{x) wzdłuż pręta znajdującego się w stanie ustalonym pod względem cieplnym, jeżeli jego powierzchnia boczna oddaje ciepło na zewnątrz według prawa Newtona.
Rozwiązanie. Przyjmujemy, że ł(x) dla — jest przyrostem temperatury pręta
ponad stałą temperaturę otoczenia. W takim przypadku funkcja /(a) spełnia równanie różniczkowe
d2t
(1)
oraz następujące warunki brzegowe:
(2)
dt \ fdt\
<W*=o °’ \ <**/*-« q’
gdzie
L — obwód przekroju poprze a — współczynnik przejmowa Transformujemy obecnie = «[/(a)]:
S2
stąd po uwzględnieniu warur
(3)
Funkcja T(S) ma dwa biegu Wyznaczamy obecnie orygim
2
k=l
Dla wyznaczenia /(O) stosuje funkcji /(a) opisującej pole i
Zadanie 5.14. Funkcja x( spełnia równanie różniczkow
(1)
gdzie M — masa, n — wspć własnych do wychylenia, /(/) jeżeli w chwili t = 0 rozważ: