112
i telewizji - szybkość docierania do szerokiej widowni, mogłyby być przydatne dla potrzeb orientacji i poradnictwa zawodowego, jest obecnie zbyt mało.
Wiele treści dotyczących problematyki pracy ludzkiej, roli i znaczenia różnych zawodów w społeczeństwie i gospodarce narodowej, roli pracy w życiu jednostki przekazywanych może być przy okazji prezentowania innych treści. Literatura piękna, filmy fabularne czy wiele audycji radiowych i telewizyjnych przedstawia rolę pracy i trudu człowieka, pokazuje tradycje związane z wykonywaniem różnych zawodów, ule także niekiedy prezentuje konsekwencje utraty pracy dla jednostki i jej rodziny. Tego typu treści mogą także wywierać wpływ na decyzje zawodowe młodzieży i dorosłych.
Stwierdzić jednak należy, że ciągle jest zbyt mało informatorów, audycji rudiowych i telewizyjnych czy filmów, które mogłyby być pomocne w prowadzeniu orientacji i poradnictwa zawodowego. Choć podejmowane są różnorodne próby w tym zakresie, wyraźnie zwiększyła się liczba artykułów w prasie i poradnictwa za pośrednictwem gazet i tygodników - to jednak stanu aktualnego nie można uznać za całkowicie zadowalający.
Doradca zawodu jest pojęciem funkcjonującym zarówno w Polsce jak i zagranicą (ung. occupational counsellor, czes. odborny poradce, niem. Berufsberater) i zajmuje się on udzielaniem porad zawodowych. Doradca zawodu współpracuje z poszczególnymi osobami przygotowującymi się do podjęcia decyzji zawodowych, rodzicami tych osób i nauczycielami. Na ogół pracuje z poszczególnymi jednostkami, może także prowadzić zajęcia z grupami zainteresowanymi wyborem zawodu. Zaduniem jego w stosunku do tych osób jest nie tylko przekazywanie odpowiedniej wiedzy, ale kształtowanie aktywności i inicjatywy. Aby móc udzielać porad zawodowych, doradca zawodu gromadzi i opracowuje odpowiednie informacje, prowadzi dokumentacje dotyczącą potrzeb kadrowych terenu, a także - zwłaszcza jeśli pracuje w szkole — dokumentację dotyczącą uczniów. Aby doradca zawodu mógł dobrze realizować stawiane przed nim zadania, powinien nie tylko dysponować wiedzą o zawodach, posiadać znajomość psychologii i pedagogiki, mieć praktykę pedagogiczną, ale również posiadać życzliwość dla młodzieży i gotowość pomocy.'50 Jak stwierdza B. Wojtasik - termin „doradca zawodu" funkcjonuje obok innych równouprawnionych określeń:
— doradca zawodowy,
- organizator orientacji zawodowej,
— koordynator do spraw orientacji zawodowej,
— pełnomocnik do spraw orientacji zawodowej.
Wydaje się jednak, że termin „doradca zawodu” zawiera w sobie inne z wymienionych tu określeń, ponadto były one używane w literaturze przedmiotu i aktach prawnych przed 1990 rokiem, obecnie częściej zastępuje się je terminem „doradca zawodu”.
Wyjaśnienia wymaga natomiast fakt, dlaczego używa się terminu „doradca zawodu”, a nie „doradca zawodowy”. Bardziej precyzyjne jest określenie pierwsze, ponieważ podkreśla przede wszystkim działanie jakim jest doradzanie zawodu.'12
Doradców zawodu można podzielić ze względu na poziom kompetencji i pełnione funkcje zawodowe nu doradców profesjonalnych i nieprofesjonalnych. Doradcami profesjonalnymi są:
1) doradcy, dla których poradnictwo jest zadaniem podstawowym:
- pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznych zatrudnieni w pionie poradnictwa zawodowego,
— pracownicy urzędów pracy zajmujący się poradnictwem zawodowym;
2) doradcy, dla których zadania orientacji i poradnictwa zawodowego są ważne, ale obok nich mają jeszcze inne obowiązki:
- pedagodzy szkolni,
- nauczyciele szkół ogólnokształcących i zawodowych,
- lekarze przemysłowi, szkolni;
3) pracownicy różnych zawodów, dla których zadania orientacji i poradnictwa zawodowego są zupełnie marginalne:
— lekarze,
— pracownicy wyższych uczelni,
- pracownicy WOM,
- dziennikarze (RTV, prasa).
Doradcami nieprofesjonalnymi są:
rodzice, starsi koledzy, rówieśnicy, znajomi, krewni, przyjaciele i inni.'j3 Doradców zawodu można też podzielić na zajmujących się młodzieżą -doradcy zawodu i dorosłymi - doradcy pracy.
Według projektu przygotowanego dla potrzeb klasyfikacji zawodów i specjalności, doradca zawodu udziela pomocy w formie grupowych i indywidualnych porad zawodowych młodzieży i osobom dorosłym w wyborze zawodu i kierunku kształcenia i szkolenia, uwzględniając ich możliwości psychofizyczne i sytuację życiową, a także problemy rynku pracy oraz możliwości systemu edukacyjnego,