116
Cykl rozrodczy zielenicy Codium fragile (według van den Hoeka 1978)
o substancje odżywcze z niechcianymi sinicami. Przy właściwym oświetleniu i filtracji bardzo dobrze spełnią to zadanie zielenice z rodzaju Caulerpa, które dość szybko rozrosną się w naszym akwarium.
Pierwszym gatunkiem pełzatki, który zaczęto hodować w akwariach morskich, była Caulerpa prolifera. Występuje ona w lekko zanieczyszczonych zatokach Morza Śródziemnego. Jednak w ostatnim czasie wielu akwarystów preferuje, szczególnie w zbiornikach tropikalnych, inny gatunek pełzatki -Caulerpa sertularoides. Rośnie ona jeszcze szybciej, nie ulega tak łatwo zaglonieniu i nie jest zbyt chętnie zjadana przez glonożerców. Także i ona żyje w lekko zanieczyszczonych wodach morskich.
W przypadku C. prolifera obserwuje się czasami proces nagłego wyginięcia całych populacji tej rośliny. W przeciągu zaledwie kilku godzin ze zbiornika znikają wszystkie glony i zabarwiają wodę na zielono. Najprawdopodobniej występowanie tego zjawiska można przypisywać dość skomplikowanemu sposobowi rozmnażania się tych roślin. Czynnikiem inicjującym są tu zmiany wjakości wody. Stosunkowo rzadko spotkamy się z tym zjawiskiem w przypadku C. sertularoides. Zdjęcia na stronach 114. i 115. przedstawiają gatunki pełzatki, które często można zakupić w sklepach zoologicznych. Zostały one już także sprawdzone w warunkach akwariowych - ich hodowla i rozmnażanie nie powinno być większym problemem.
Poza wyżej uorganizowanymi zielenicami w naszym akwarium całkiem nieźle będą rosły niektóre gatunki krasnorostów. Kilka z nich, np. krzaczkowata Rhodymenia, dają duże przyrosty nawet przy znikomej ilości światła i słabych prądach wody. Bardzo często ten gatunek krasnorostu nie jest celowo wprowadzany do zbiornika, ale dostaje się tam razem z „żywymi skałkami”. Zdarza się jednak, że czasami oferuje się nam jakieś nieznane gatunki krasnorostów. Powinniśmy wtedy skorzystać z okazji, ponieważ zawsze warto spróbować hodowli nowego gatunku.
Od niedawna udaje się także hodować w warunkach sztucznych różne gatunki glonów wapiennych. Dzięki lampom HQI i urządzeniom zapewniającym wysoki poziom wapnia w wodzie morskiej (reaktor wapniowy) w akwariach miłośników akwarystyki świetnie rosną czerwone (skorupiaste) i zielone glony wapienne z rodzaju Halimeda. Wszystkie gatunki tych glonów (poza Halimeda) rozrastają się dość powoli i są bardzo wymagające pod względem składu wody oraz jakości i ilości asymilowanego światła.
Osobom, które do produkcji wody morskiej używają wody o małej zawartości wapnia, na pewno nie uda się hodować tych pięknych roślin. Glony wapienne gromadzą w swoim ciele duże ilości wapnia, dlatego w wodzie, w której żyją, musi się ciągle utrzymywać wysokie stężenie tego pierwiastka. W przeciwnym razie wzrost tych glonów jest całkowicie niemożliwy. Są wtedy szybko wypierane przez sinice i glony nitkowate, które zarastając je powodują ich stopniowe zamieranie.
Jeśli więc chcemy hodować takie rarytasy, to funkcjonujące bez zarzutu akwarium wypełnione wodą o optymalnej i stabilnej jakości, jest tu absolutną koniecznością. Tylko w takich zbiornikach, przy równoczesnym zastosowaniu reaktora wapniowego lub przygotowywaniu wody wyłącznie z bogatej w ten pierwiastek wody wyjściowej, uda się nam utrzymać glony wapienne i glony z rodzaju Halimeda. Możemy wtedy zrezygnować z nie całkiem bezpiecznych glonów z rodzaju Cau-leipa (patrz rysunek na stronie 117.).