Praco środowiskowa - poszukiwania metodyczne
192
istnienie takich organizmów społecznych jak organizacje pozarządowe (także szerzej: organizacje społeczne) zapewnia ewolucyjny rozwój oparty na tyczeniu naturalnych procesów rozwojowych z potrzebami społecznymi, możliwościami samoorganizacji i współuczestniczenia, zapewniając harmonijny rozwój społeczny. Wiele organizacji bowiem, mimo deklarowania rewolucyjnego charakteru, dąży do społecznej akceptacji swoich projektów, zaś rzeczywistość weryfikuje ich funkcjonowanie i społeczną użyteczność, dając im możliwość istnienia i rozwoju dzięki istniejącym zasobom.
Edukacyjna rola organizacji pozarządowych leży przede wszystkim w tym, że jest to środowisko, które daje człowiekowi szansę na działanie. Szansa ta jest szczególnie cennym darem, jaki człowiek otrzymuje od społeczeństwa, które pozwala mu się rozwijać w sposób, w tempie i warunkach, jakie mu najbardziej odpowiadają. Funkcjonowanie w ramach organizacji pozarządowych zakłada bowiem dobrowolność uczestnictwa, a jak dowodzą teoria i praktyka społeczna, poprzez działanie i doświadczanie człowiek ma możliwość uczyć się i wzrastać przez całe życic. Badania pokazują, że owa nauka dotyczy zarówno wiedzy i umiejętności, jak i kształtowania cech charakteru oraz postaw1, co pozwala na spojrzenie na owe organizacje jako na ważnego partnera edukacji społecznej2.
Organizowanie się ma wiele zalet, zwłaszcza w odniesieniu do możliwość samostanowienia, tworzenia czegoś we własnej sprawie. Organizacje początkowo zajmowały się podstawowymi i najbardziej palącymi sprawami, z czasem nabierały doświadczenia i uzyskały znacznie większe możliwości niż dotychczas. Zmieniały się, nabywając coraz większych kompetencji, uczyły się współuczestniczenia w zmianach społecznych, poznawały zasady partnerstwa w lokalnym rozwoju3. Uczą się nadal działania lokalnego oraz reprezentowania interesów na forach krajowych i międzynarodowych. Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej wymusiło dodatkowe zmiany w myśleniu o współpracy i tworzeniu rzeczywistości obywatelstwa Europy, zaś nowoczesna technologia - współodpowiedzialności i współuczestnictwa w kształtowaniu świata i zmian globalnych, w naszym kraju. Podkreśla się jednak, że zbyt małe jest jeszcze znaczenie organizacji pozarządowych, które mogłyby wywołać znaczącą zmianę w sferze publicznej, choć to ona, jak wynika z wszelkich badań, najbardziej wymaga reformy4.
Coraz bardziej jednak w Polsce organizacje pozarządowe są doceniane i ich
wartość jest coraz bardziej widoczna, nic tylko w działaniach pomocowych i socjalnych. lecz także kulturalnych, ekonomicznych, politycznych czy ekologicznych. Poza wzrastającą ich liczbą, wskazują na to nowe regulacje prawne (Ustawa o pożytku publicznym i wolontariacie z 24 kwietnia 2003 r.), specjalny Fundusz Społeczny mający dofinansowywać ich rozwój oraz regionalne i lokalne strategie rozwoju, włączające inicjatywy obywatelskie do współuczestniczenia i współdecydowania
0 podejmowanych rozwiązaniach na szczeblu lokalnym, traktujące tę współpracę jako element uspołecznienia procesów rozwojowych5. Ta nowa rola wymaga nowych obszarów edukacji społecznej i jednostkowej: gotowości do aktywności społecznej, do przyjmowania odpowiedzialności, umiejętności planowania i konsultacji. prowadzenia negocjacji, gotowości do podejmowania przywództwa społecznego. znajomości przepisów i zasad funkcjonowania instytucji społecznych, umiejętności identyfikacji potrzeb, ustalania priorytetów społecznych, rozwiązywania konfliktów i sporów, przemawiania publicznego, pisania projektów i szeregu wielu innych umiejętności oraz wiedzy fachowej, zapewniających rzeczywiste partnerstwo i możliwość wpływania na funkcjonowanie społeczności. Pośród zadań, jakich oczekuje się od organizacji pozarządowych, wymienia się: reprezentowanie interesów grup społecznych, identyfikację nowych potrzeb obywateli, poszukiwanie metod ich zaspokojenia, wywieranie presji na władze różnych szczebli dla realizacji zadań społecznych, uczestniczenie w kreowaniu strategii rozwoju przez określanie celów i zadań składających się na ich program oraz realizację niektórych zadań, kreowanie projektów i ich realizację, pozyskiwanie środków, aktywizowanie społeczności lokalnych6. Zadania te są wyrazem oczekiwań także wobec edukacji obywatelskiej oraz wskazują, że organizacje pozarządowe stanowią coraz ważniejsze środowisko społecznego wpływu na lokalny rozwój. Jako rzeczywisty partner lokalny są zatem partnerem w edukacji społeczności lokalnej, zwłaszcza że ich rola coraz bardziej jest związana ze społeczną komunikacją.
Rosnąca liczba organizacji i osób, które włączają się w ich działania, stanowi podstawę do twierdzenia, że poza zmianami w postrzeganiu ich roli, dostrzegane są także skutki ich działania w takich obszarach jak stwarzanie środowiska pracy, zaangażowanie filantropijne i wolontarystycznc. Wiele osób woli skorzystać raczej z. propozycji organizacji pozarządowych, z ich pomocy - uznając je za lepiej realizujące zadania społeczne, adekwatnie odpowiadające na potrzeby jednostek
1 grup. bardziej godne zaufania.
W roku 2(K)I zarejestrowanych było w naszym kraju około 30 tys. organizacji pozarządowych (fundacji i stowarzyszeń), w 2002 - ok. 40 tys., a w 2004 już.
A. Naumiuk. Edukacja i aktywizacja w organizacjach pozarządowych. Przykład ruchu United Way, Warszawa 2003. v IK4-197.
Kolt,* tę «kI wielu lal podkreślali pedagodzy społeczni, m in H., Radlińska. A. Kamiński. K. Wroczyński i in.
A. Potoczek. J. Stępień (red.). Społeczne uwarunkowania rozwoju lokalnego, IW nań Wło
cławek 2003.
W. Osiatyński, dz. cyt., s. 16.
A Potoczek. Teoretyczne i praktyczne zagadnienia społecznego uczestnictwa u rozboju lokalnym - wprowadzenie do tematyki, |w:| A. Potoczek. J. Stępień (red,), op. cii., s. 58.
op. cit., s.59