Image0050 (2)

Cała władza rządzących elit opiera się głównie na jednym — umiejętnie wpajanym ludziom i nieustannie podsycanym strachu. Jeśli chcemy stać się prawdziwie wolni, musimy przede wszystkim uwolnić się od wszelkiego strachu, przestać słuchać suflerów i zacząć myśleć samodzielnie.

David Icke

Copyright O 1996, 2009

Pierwszy rozdział książki I am me; / am free! The Robots' Guide to Freedom (Wolność - przewodnik dla robotów)

Za kogo się właściwie uważasz? Co kryje się za tymi oczyma? Co widzisz, gdy patrzysz w lustro? Czy widzisz prawdziwego siebie, czy jedynie to, jak inni kazali ci siebie postrzegać? To są przecież dwa różne oblicza ciebie... Jedno z nich to nieskończona świadomość zdolna do istnienia i tworzenia wszystkiego, czego zapragnie. Drugie to tylko iluzja uwięziona przez swoje własne zaprogramowane ograniczenia.

Które „ja” kontroluje twoje życie? Nieskończoność czy ograniczenie? Samoakceptacja czy pogarda wobec siebie? Wolność myśli czy więzienie dla umysłu? Na nieszczęście, dla zdecydowanej większości ludzi na tej planecie - z wyjątkiem kilku uprzywilejowanych - zwycięża uwarunkowane „ja”. Ludzie w większości żyją w swoich ograniczeniach myśli, poglądów i czynów. Jest to świat uwarunkowany przez „mogę” i „nie mogę”, „powinienem” i „nie powinienem”, „wypada mi” i „nie wypada mi”. To świat dostosowywania się do tego, co inni uważają za słuszne lub konieczne. Prawdziwa część ludzkiej natury postrzega tylko rozwiązania problemów oraz możliwości nauki i rozwoju, natomiast ta zaprogramowana widzi jedynie problemy i powody, by czegoś nie robić. Ludzie żyją za kratami cel, które sami sobie stworzyli, a świat jest sumą tych wszystkich osobistych więzień. Ziemia stała się wielkim Alcatraz, wirującą kulą nakazów i kontroli narzucanej przez nielicznych, kosztem wielu. Wolność? Jaka wolność? Co to w ogóle znaczy? Ludzkość nie zaznała wolności od bardzo dawna. Utraciła ją na długo przed tym, zanim zaczęto spisywać jej dzieje. Sztuka polega na przekonaniu nas, że jesteśmy wolni - wtedy nie będziemy starali się obalić murów, które nas otaczają, i walczyć ze strażnikami. Mury? Jakie mury? Jesteście wolni! Strażnicy? Jacy strażnicy? Jesteście wolni!

Tak, jesteście wolni: wolni, by oglądać telewizję - ponad 30 kanałów bezmózgiej sieczki, która wykorzeni wasze poczucie nieskończoności i nakarmi was złudzeniami o tym, co macie robić i jak macie myśleć. Jesteście wolni, by przełączać kanały w telewizji. Och, jak cudownie jest żyć w wolnym kraju! Możecie oglądać wiadomości i patrzeć na dziennikarzy przekazujących wam, bez kwestionowania, oficjalną wersję wszystkich wydarzeń - wyjaśnienia skonstruowane tak, byście postrzegali świat w określony sposób oraz reagowali zgodnie z oczekiwaniami. Panie i panowie, powtarzajcie za mną: jestem wolny. Tak, tak, tak! Jesteście wolni! Możecie postępować, myśleć i żyć według naszych poleceń, a nawet umierać zgodnie z nimi na wojnach wywołanych z zimną krwią po to, by niszczyć, kontrolować i manipulować. Ludzkość jest wolna?

Nie, nie, nie.

Ludzkość jest stadem.

Oto my, unikalni, świadomi nieskończoności naszego potencjału, pozwoliliśmy sobie stać się bezmyślnymi, bezkrytycznymi tworami konformizmu i uniformizmu. Stado. Gdy już poddamy się mentalności stada, będziemy mogli być kontrolowani i manipulowani przez mniejszość. I jesteśmy...

Pewnego słonecznego dnia stałem otoczony przez wielkie stado owiec. Nadjechał rolnik w swojej ciężarówce, wysiadł z niej i stanął bez ruchu, opierając się na lasce. Kilka owiec natychmiast zaczęło iść w jego kierunku, a w ciągu kilku minut przyłączyła się reszta. To było jak Exodus! Setki owiec podążyły za tymi kilkoma z przodu. Maruderzy, którzy nie chcieli podporządkować się woli stada, zostali zastraszeni przez psa pasterskiego i szybko zmienili zdanie. W niedorzecznie krótkim czasie kombinacja posłuszeństwa i strachu spędziła całe wielkie stado. Wystarczył jeden człowiek, który robił bardzo niewiele, oraz pies budzący strach. Obserwując całe to zdarzenie, pomyślałem: „Tak właśnie kontrolowana jest ludzkość”. Przestaliśmy myśleć samodzielnie i zatraciliśmy własne umysły, a razem z nimi władzę. Dlatego też podążamy za osobnikami z przodu niczym roboty, a lęk przenika nas do szpiku kości. Gdy zaczyna działać na nas strach, podporządkowujemy się, wiedząc nawet, że to, czego się od nas wymaga, pozbawione jest sensu. Broń, jaką jest strach w połączeniu

STYCZEŃ-LUTY 2010

NEXUS • 49