img09501 djvu

65

A pfe kurta, a pfe kusy!“ Szpetność się jego wydawała jawna, Tajemne części me miały zasłony; Lisy więc noszą ogony,

Jak nosiły z dawien dawna.

IV.

Pani i Dziewki.

Byłato jedna staruszka w Warszawie;

Miała dwie służebnice, Magdeczkę i Kacline,

O których powiadają, że w przędzenia sławie, Przeszły Lidyjską Arachnę.

Częstokroć dobry przymiot niewygodny bywa.

Napędzała je często baba do roboty,

Z wieczora paląc łuczywa,

Alić znowu jeno brzask, fruczą kołowroty,

Tak do nocy od poranku,

Musiały prząść bez ustanku.

Kiedy było blisko rana,

Kogut piał jak opętaniec,

Baba zaraz chyc, z tapczana.

Porwawszy na się zbrudzony odziewek,

Biegała rozświecić kaganiec,

A potem prosto do dziewek.

Te w grochowinach śpiące po pracy głęboko. Jedna się poczęła drapać,

A druga, jedno otworzywszy oko,

Chce jeszcze troszkę pochrapać.

Lecz darmo, bo nad głową hałasuje jędza:

„Wstajcie dziewki! gdzie jest przędza!"

Musiały zatem wstawać, murkocząc pod nosem

Bibl. Klas. Pol. VII.

5