img11401 djvu

113

Słuchajcie dzieci, zaśpiewam wam nową piosenkę. Śpiewa całą. Podobała się wam ta piosenka? Chcecie się nauczyć? Uważajcie — wnet was nauczę.

0 ozem wam śpiewałem? Kiedy dzieci idą do szkoły? Dlaczego dzieci chodzą do szkoły? U. Dzieci chodzą do szkoły, aby się uczyć. N. Powtóiz to! Powtórzcie wszyscy! W szkole uczycie się i bawicie patyczkami, gliną, kółeczkami, rysujecie, śpiewacie, gimnastykujecie się, bawicie na podwórzu, — wesoło wam tu w szkole, — prawda?

Teraz zaczniecie się uczyć śpiewać. Ja będę śpiewał, a wy za mną, ale pocichu. — Śpiewa całą piosenkę kilka razy, a dzieci wtórują pocichu. Potem śpiewają ławkami i pojedynczo coraz więcej samodzielnie, tj. z mniej wybitnem śpiewaniem lub graniem nauczyciela. Należy przytem zwracać uwagę na czystość intonacji, wyrazistość wymowy i lekki naturalny sposób wydobywania tonu śpiewnego. Poprawiać i naprowadzać podaniem wzoru, oraz zachęcać do naśladowania.

Rachunki. Układanie zbiorów za dyktatem. Porównywanie ich. Rozdanie pudełek z patyczkami, kwadracikami i kółeczkami. Połóżcie na ławce 1 patyczek. Połóżcie niżej na ławce 2 patyczki. Ile patyczków położyliście niżej? Połóżcie na ławce niżej 3 patyczki! Połóżcie jeszcze niżej 4 patyczki. Przegląda. Połóżcie jeszcze niżej 5 patyczków, tj. o 1 patyczek więcej. I ja sobie narysuję patyczki na tablicy tak samo, jak wy ułożyliście na ławkach. Patrzcie się, ile najpierw narysuję patyczków? Rysuje 1 patyczek. He patyczków narysowałem? Pokażcie tyle palców, ile ja narysowałem patyczków? Rysuje dwa patyczki. Ile narysowałem tutaj patyczków? Pokażcie tyle palców, ile narysowałem tutaj patyczków? I t. d. do pięciu. — Ile jest tu narysowanych patyczków? (wskazuje jeden patyczek). Ile tutaj? (2) i t. d. aż do pięciu, potem do jednego. Jeszcze raz wszyscy chórem odpowiadają. Potem na wyrywki pojedynczo (2 patyczki, 4, 1, 3, 5). Pokażcie wszyscy na ławkach, gdzie macie ułożone dwa patyczki? Pokażcie tyle palców! Patrzy, czy wszyscy dobrze wskazują. Następnie 4, 1, 3, 5. Wyjmijcie teraz 2 kwadraciki i połóżcie je obok 2 patyczków. Następnie układają 4, 3, 1, 5. Przegląda. Teraz ja sobie narysuję na tablicy 2 kwadraciki. Chodź tu do tablicy i pokaż, gdzie ja je narysuję, żeby było tak narysowane, jak wy ułożyliście na ławkach. Teraz chciałbym narysować 3 kwadraciki. Chodź, pokaż, gdzie je narysuję i t. d. Ułóżcie teraz na ławkach 1 kółeczko, ale obok 5-ciu kwadracików. Czego macie mniej na ławkach, kwadracików, czy kółeczek? Ułóżcie wyżej 2 kółeczka obok 4 kwadracików. Następnie 3, 2, 1. Gdzie macie więcej kwadracików, czy na dole, czy na górze? Gdzie macie więcej kółeczek? A gdzie jest mniej kółeczek? Chowajcie teraz do pudełka po jednym patyczku, kwadraciku i kółeczku. Równocześnie maże obrazy z tablicy. Gdy złożą ostatnie liczmany, pyta: Czy wam co zostało na ławkach? A dlaczego? Bo było równo patyczków, kwadracików i kółeczek. Określanie wielkości zbiorów przedmiotów, narysowanych w książce rachunkowej str. 2. Na jutro narysujecie sobie na zeszytach pięć śliwek.

Pauza.

Ćwiczenia oddechowe. Baczność! Dłonie nazewnątrz zwrócić i wdech, raz! (usta zamknięte), dłonie zwrócić do ubrania i wydech 'stami, dwa! (3 razy). (Pokazać).

Ii Bok nauki Kiskolnej.    8