284 V. Całko oznaczona
Ponieważ
fx'(l)]‘+fy'(t)]: =|r(l-cost)|:+[rsint]2=2r(l-cost)=4r2sin2(i/2),
V(x'(t)|,+|y'(l)]’ = ^4r2sinJ(t/2) = 2r|sin(t/2)|,
więc zgodnie z (4.3), otrzymujemy:
2« 2*
|/|= J 2r|sin(t/2)|dt = 2r Jsin(t/2)dt = 4rcos(t/2)|”ii = 8r ■
0 0
DŁUGOŚĆ ŁUKU W UKŁADZIE BIEGUNOWYM. Najpierw wprowadzimy pojęcie układu współrzędnych biegunowych.
Gdy na płaszczyźnie zorientowanej obierzemy dowolny punkt O zwany biegunem oraz półproslą Op , skierowaną w prawo, zwaną osią biegunową, to powiemy, żc na płaszczyźnie został określony układ współrzędnych biegunowych (krócej: układ biegunowy), (por. rys 4.4).
Każdemu punktowi P -A O w tym układzie wrspół rzędnych odpowiada para liczb (p,0) - współrzędnych biegunowych tego punktu. Przy tym współrzędna p jest odległością punktu P od bieguna O, zaś współrzędna 0 jest miarą łukową kąta skierowanego, jaki tworzy promień wodzący punktu P z osią biegunową ,(rys 4.4).
•c
o p
Rys 4.5
PRZYKŁAD 4.3 Na rysunku 4.5 zastały zaznaczone punkty o zadanych współrzędnych biegunowych. A(2,*/4), B(3,k/4), D(!,jt/2), Ł(l,5a/2), F(2,te/2), G(2,3rt/4), H(2,n). Warto zwTÓcić uwagę żc: I) punkty A, B, C leżą na jednej prostej (ich druga współrzędna jest
jednakowa), 2) punki D jesi identyczny z punktem E mimo, źc nie obydwie ich współrzędne są równe, 5) punkt)' A. F, G, H należą do okręgu o środku w biegunie O i promieniu r = 2. ■
Na płaszczyźnie obierzmy, lak jak na rysunku 4 6, dwa układy współrzędnych; prostokątny Oxy i biegunowy. Dowolny punkt P ma Wtedy współrzędne (x,y) w układzie prostokątnym i współrzędne (p,0) w układzie biegunowym Łatwo wyprowadza się następujące zależności między tymi współrzędnymi
(1) ^ = x2+y2, x = />cos0, y = psin 0.
PRZYKŁAD 4.4 W prostokątnym układzie współrzędnych równanie x2 + y2 = r2 przedstawia okrąg o środku w początku układu i promieniu r. Korzy stając z zależności (1) otrzymamy równanie p= r tego okręgu w układzie biegunowym;
x2 + y: = r o(pcos0 )2 + (/?sin0 )2 = r o/T = r2 op= r. ■
TWIERDZENIE 4.3 Jeżeli łuk / dany jest w układzie biegunowym równaniem
p=f(Q), aśOśp, p-a£27t, gdzie f jest nicujemną funkcją klasy C na przedziale <a,p>, to jego długość |/j wyraża się W'zorcm
a
PRZYKŁAD 4.5 Obliczymy długość luku jeszcze jednej krzywej pochodzenia mechanicznego - kardioidy, czyli krzywej sercowej