/ kiiKMititlyki iiklmlii widzimy, że mdi wodzika nip wyntUflll fUiHw krążku. Ukliul posiada więc dwa stopnic swobody. Współrzędne uogólnione pr/.yjmierny odpowiednio
• dla bryły 1: qt xA ~ przemieszczenie punktu A,
• dla bryły 2: q2 = Xu - przemieszczenie punktu B, który jest środkiem masy krążka.
Piędkośei uogólnione:
Mi
‘b -*m
I logólnione przesunięcia wirtualne:
(Sq,-8xA,
8q2 -8xH.
(Jkreślumy siły uogólnione układu. Zakładamy pierwszy przypadek, gdzie możliwe jest przemieszczenie tylko wodzika, tzn.: 8q1=8xA*0, 8q2=8xB=0. K ierunek przemieszczenia wirtualnego pokazany jest na rys. 104. Przyjmijmy, że liireie wodzika o prowadnicę jest małe i można je pominąć. Na wodzik działa więc silą G, siła ciężkości P,, siła reakcji prowadnicy Nj oraz siła reakcji sprężyny S.
Priicii uogólniona sił działających na wodzik będzie następująca: Q,.8q1-(G-S)8ql,
Nilnuogólniona wyniesie więc: Q, = G-S = G-k(xA-xB), gdzie: S = k(xA - xB) - siła reakcji sprężyny.
Zakładamy drugi możliwy przypadek, w którym: 8q2 = 8xB ^ 0, 8q, = 8xA = 0. Na krążek działa siła reakcji sprężyny S', siła tarcia T2, siła ciężkości P2 oraz reakcja N2 przesunięta na ramieniu f w stronę założonego przemieszczenia środka krążka. Krążek jest w ruchu płaskim i pracę uogólnioną zapiszemy odpowiednio:
Q2 - 5q2 =(S'-T2)8q2 + (T2 -r2 -N2 -f)8<p2.
Zależności pomiędzy przemieszczeniem kątowym a liniowym znajdziemy z rachunku prędkości, zakładając toczenie krążka bez poślizgu:
5q2 = r2 • 8(p2 (bo vB = r • co2 ), z tego będzie więc: 5cp2
r2
Siła reakcji sprężyny wynosi odpowiednio:
S = k-A = k(xA -xB), reakcja normalna: N2 =P2. _
Siła uogólniona w drugim przypadku wyniesie więc:
Q2 =S'-P2 —= -k(xB -xA)-P2—. r2 h
5.4.5. Równowaga układu
Dany jest układ brył, na który działają siły zewnętrzne. Praca uogólniona tych sił jest równa:
8L = 8L( + SL2 +... + 8Lg.
W podanym wzorze elementów składowych sumy jest tyle, ile układ posiada stopni swobody, czyli S. Aby możliwa była równowaga statyczna układu, spełnione musi być równanie:
8L = Qj - Są, +Q2 -8q2 + ... + Qs -8qs =0 (213)
Z równania (213) wynikają warunki, jakie muszą być spełnione, aby równowaga statyczna była możliwa, a mianowicie:
q2=o
Zatem wszystkie siły uogólnione układu muszą się zerować.
(214)