Obraz
2 (63)

związku pomiędzy zapominaniem, nastrojem i ruminacjami. Autorka wskazuje na problemy z uczeniem się, pamiętaniem i wydawaniem sądów przez osoby depresyjne.

Hertel i Hardin (1990) zwróciły uwagę na istnienie pewnych deficytów w inicjatywie poznawczej u osób depresyjnych. Z badań Hertel i Milan (1994) wynika, że u jednostek z obniżonym nastrojem występuje osłabienie kontroli uwagowej, co z kolei upośledza działanie pamięci.

Ogólnie, w wielu badaniach osób depresyjnych podkreśla się powiązanie zaburzeń nastroju z deficytami pamięciowymi, uwrażliwieniem na przypominanie sobie negatywnych zdarzeń z przeszłości, czy też tendencyjnym myśleniu o przyszłości, ze zwracaniem szczególnej uwagi na wydarzenia negatywne. Autorzy badań wskazują na istnienie zaburzeń powiązane z alokacją zasobów poznawczych, czy deficytami inicjatywy poznawczej (Hertel i Hardin, 1990; Hertel, 1994). Niejednokrotnie zwraca się też uwagę, na fakt iż w depresji nie ulegają zaburzeniu inne funkcje poznawcze (Ellwart i in., 2003). Dodatkowo rezultaty studiów nad funkcjonowaniem osób depresyjnych, prowadzą do wniosku, że problemy z pamięcią ulegają zmniejszeniu w przypadku poprawy nastroju (Antikainen i in., 2001).

Obok ogromnej ilości materiału na temat zaburzeń pamięci w depresji istnieje także szereg badań, dotyczących funkcjonowania uwagowego osób z obniżonym nastrojem. Wenzlaff, Rude, Taylor, Stultz i Sweatt (2001) wskazują, iż osoby podatne na depresję charakteryzują się ukierunkowaniem na tendencyjne przetwarzanie informacji negatywnych. W badaniach Wenzłaffa i współpracowników (2001) badani depresyjni wykazali się preferencją słów negatywnych. Można zatem domniemywać, iż osoby depresyjne uwrażliwione są na materiał negatywny. Podobny wniosek płynie też z analizy studiów Andersen i Limpert (2001). W badaniach wspomnianych autorek osoby

depresyjne w sposób zautomatyzowany i pesymistyczny odnosiły się do swojej

12

i