page0020 djvu

18 Wiecznie głodne czerwie

tro, z jednych komór do drugich przez długie, pełne zakrętów i pętli korytarze. Zabawa ta trwa dość długo, kilka lub nawet kilkanaście dni.

Pozbawione ciągłej i fachowej opieki swych piastunek, jajeczka mrówcze giną:    iskierka

życia ledwo się w nich tli! Szczególnie ważne jest dla ich istnienia oblizywanie. Być może, iż podczas tej czynności mrówki przepajają cienką powłokę jajeczka swoją śliną.

Po pewnym czasie z jajeczek wykluwają się drobniutkie, białawe czerwie - larwy. Nie ze wszystkich jednak. Bardzo często się zdarza, że robotnice zjadają całe musy świeżo zniesionych jajeczek. Czy robią to tylko z dzikiego, nieokiełzanego łakomstwa? Trudno przypuścić. Raczej chodzi un o postawienie tamy naturalnemu przyrostowi, nie leżącemu w danej chwili w interesie mrowiska. Może długotrwałe susze lub deszcze zniszczyły źródła pożywienia. Może zbyt mała iiość robotnic nie może podołać z dnia na dzień rosnącym zadaniom? Któż to może rozstrzygnąć?...

Czerwie są zupełnie niedołężne. Nie mają oczu, ani liaw^et nóżek. Te maleńkie, białawe w^roreczki nie mogą się samodzielnie poruszać. Muszą być dobrze i często karmione, aby róść i rozwijać się prawidłowo. To też coraz większe oddziały furażerów^T wyruszają o świcie z mrowiska na poszukiwanie pożywienia dla tysięcy wiecznie głodnych czerwi. One nie troszczą się o nic. Wszak piastunki umieszczają kropelkę