page0022 djvu

20 Każda larwa w swojej klasie

oddanej z wola cieczy w bezpośredniem sąsiedztwie gęby czerwia, na jego brzuszku. Podobnie jak dorosłe mrówki, mogą one przyjmować tylko płynny pokarm. Zlizują, więc otrzymane porcje pożywienia — i to ich całe zajęcie.

Prócz karmienia, potrzebują one, podobnie jak jajeczka, ciągłego czyszczenia i przenoszenia w odpowiednie warunki ciepła i wilgoci Każdy okres ma swoje, nieco odrębne wymagania. Starając się je zaspokoić, robotnice wyszukują odpowiednie pomieszczenia w mrowisku i znoszą tam bezwładne czerwie. W ten sposób w każdej komorze znajdują się jednakowe wiekiem i wielkością larwy, podobnie jak w każdej klasie dzieci jednego wieku.

Stan larwy, czerwia, trwa przeciętnie kilka tygodni. Zależy to zresztą od pogody, temperatury i gatunku. Nieruchome żarłoki rosną szybko; są to jakby żywe poicie słoniny. Substancje odżywcze gromadzą jako materjał budowlany dla przyszłego, dorosłego organizmu. Z tych niedołężnych czerwi ma niebawem powstać pełna ruchu i energji mrówka.

Po pewnym czasie, gdy czerwie osiągnęły określony wiek i wielkość, zbliża się chwila przeobrażenia. Nie dzieje się to bez czynnej pomocy piastunek. Umieszczają one czerwia wśród drobniutkich ziarenek piasku, cząstek roślinnych, za które zaczepić może wysnutą z gruczołów przędnych cieniuteńką, jedwabistą nić. Przędzie on sobie miękki i mocny pokrowiec i otacza się de-