SDC11108

nym i wartościami⁴ — w ten sposób rozumiana estetyka jest po szeroką wiedzą, opartą na refleksji nad dziełem sztuki, jego tworzeni i odbiorem⁵. Z drugiej strony estetykę zaczęto pojmować jako tywizowaną dyscyplinę filozoficzną, posiadającą wydzielony przędny oraz metody badań⁶. Oprócz filozofii, silne związki połączyły estety^ z teorią i historią sztuki, psychologią, socjologią, pedagogiką i B kultury.

Niezależnie od przyjętej definicji, estetyka miała zawsze charakfc, kontekstowy, badając indywidualne przypadki oraz cechy jednostkowy dzieł sztuki⁷. Pomiędzy estetyką a sztuką zawsze istniał związek w**, jemnej zależności. Zadaniem dzieła sztuki jest bowiem budzenie ffi| żyć estetycznych¹, zaś przedmiotem analizy estetyki są poszczegH elementy oraz relacje w obrębie sytuacji estetycznej⁴, którą twoog dzieło sztuki (przedmiot estetyczny), twórca (twórczość), odbiorca (po* życie estetyczne odbiorcy) oraz wartość estetyczna. Estetyka powiążą jest nie tylko z twórczością, ale także ze sztuką odtwórczą, zwiąąfl z zagadnieniami interpretacji, a w konsekwencji posiada także zwiądj z konserwacją-restauracją dzieł sztuki. Począwszy od połowy XVIQ ■ wraz z określeniem estetyki jako odrębnej dziedziny, którą odtąd zaczęto pojmować jako naukę o sądzie estetycznym ^u, zaczęły się kształtów zręby teorii wartościujących, które przyczyniły się później także do rozwoju konserwacji dzieł sztuki W modelu sytuacji estetycznej możni obecnie umieścić także konserwatora i proces konserwacji Estetyka, jako nauka filozoficzna, przejawia obecnie coraz wyiajofl ■ sze tendencje do usamodzielniania się jako dyscyplina, jednakże mim ambicji określenia się jako osobna dziedzina nauki, estetyce nie udało I dotychczas opuścić kręgu nauk filozoficznych, jest jednak uważani I tę część filozofii, która potrafi wyjątkowo dobrze scharakteryflft współczesną nam rzeczywistość. Wiąże się to z załamaniem racjoMli mu w końcu XX wieku i „estetyzacją" naszej rzeczywistości która B się coraz bardziej sensualna i nierealna ^u. Obecnie estetyka odnoi B

⁴ J- Stolnitz, Aesthetics uid Philosophy of Art Critidsm, Boston 1960.

⁴ Gołaszewska, op dl., s. 9.

⁴ Wysuwane są jednak dągie poważne wątpliwości odnośnie do faktycznej, d" estetyki, gównie ze względu na tnidnoki metodologiczne oraz trudnold w okidha* odrębnego i obiektywnego pola badawczego — UL, s. 38-41.

¹ Z tego też czyniony jest jej zarzut, jako dyscyplinie naukowej, gdyż w rwukrd humanistycznych liczą się przede wszystkim uogólnienia — M. $. 39.

'MiiK

⁴ R. Ingarden. Stadu z estetyki, U. Warszawa 1958.

“ Gołaszewska, op. dt., s. 9-75.

ⁿ K. Wilkoszewska, Nonę inspiracje w estetyce trupę} potowy XX aada ftj

_