WA30881 I902 SZSTEMATZCYNZ KURS'7 I djvu

274 —

nych, ale zamiast tej analizy udamy się do Belgji i zatrzymamy się nad badaniami Houze’go nad udziałem typów antropologicznych w walce polityczno partyjnej. W kraju tym, obok Flamandczyków, wśród których typ długogłowego blondyna jest bardzo obfity, istnieję, Walonowie, przeważnie krótkogłowcy. Każda grupa, według Houze’go, przedstawia niejako zbiorowa istotę z właściu emi sobie zwyczajami, dążeniami i sposobami działania, które maję tym silniej występować, im czystsza jest ona pod względem rasowym.

Ale, wbrew wywodom Penki, długogłowcy sę w Belgji zaciętemi ultramontanami, wśród krótkogiow-ców przeciwnie krzewią się prądy wolnomyślne. Gdj^T-by antagonizm ideowy wynikał z różnic rasowych, to zaiste byłoby rzeczą dziwną, jakim sposobem te same typy, przeniesione z Niemiec do Belgji, zajęły wręcz odmienne stanowiska. Możnaby mniemać, iż jądro rzeczy polega nie na tym, jakich zapatrywań trzyma się każda z wyżej wymienionych ras, lecz na tym, że obie winny znajdować się w przeciwstawności wzajemnej. Ale i to W3^rjaśnienie nie będzie słuszne. Skutkiem warunków historycznych,blondyni i krótkogłowcy wystąpili w Belgji, jako odłamy, oparte na różnych sposobach zarobkowania. Flamandczycy są ludnością rolniczą, Walonowie zaś mieszkańcami okręgów przemysłowych. Antagonizm, z pozoru antropologiczny, jest więc pospolitą przeciwstawnością ekonomiczno-kulturalną.

Takie nieuwzględnienie pozostałych sprężyn życia społecznego i odnajdowanie związku przyczyno-